Είμαστε τόσο μεγάλοι κοπρίτες όσο ένα πυώδες σπυράκι στο μαγουλάκι της Ιρίνα Σάικ μία μέρα πριν την φωτογράφιση προϊόντος καθαρισμού προσώπου.

Είμαστε τόσο ανθρώπινοι όσο μία σπιθαμή ανασφάλειας στο παχύ έντερο του Ρονάλντο που θα ολοκληρωθεί σε ανυπαρξία με την αφόδευσή της.

Είμαστε τόσο μεγάλοι αλήτες όσο το να παντρεύεις την Κατερίνα Στικούδη με τον επί 9 χρόνια σύντροφό της και να βρίσκεις μαύρες λεπτομέρειες ότι δεν είναι κανονική σχέση αυτή αλλά μία εμπορική συναλλαγή και το σημειώνεις στο βιβλίο ευχών και σε μπαουλιάζουν στο ξύλο, μαύρο τόπι σε κάνουν σαν τα ματ κραγιόν που διαφημίζει κάνοντας ναζάκια στην κάμερα ενώ εσύ είσαι ένα καταθλιπτικό αγγούρι.

Είμαστε τόσο αισχροί που ακόμη θυμόμαστε τα πάντα από το σώμα του, όλες τις χαραμάδες και την φαιδρότητά του ενώ το δικό μας σώμα φθίνει και πάει να βρει το χώμα αλλά (εμείς) νομίζουμε ότι οι κύστες μας δεν θα μας φάνε ολόσωμα αλλά ήδη ο μισός μας εγκέφαλος είναι δοσμένος σε αχρειότητες όπως οι διαφημίσεις του τηλεμάρκετιγνκ για παντόφλες άνετες από το γραφείο έως το σπίτι.

Είμαστε τόσο καλοί όσο τα χρόνια πολλά που λέμε και καρφιτσώνουμε ελπίδες στους τοίχους των σπιτιών μας. Ο ασβέστης τρίβεται και πέφτει στα μάτια μας και ξεσκονίζουμε το μπεστ σέλερ ψέμα μας σε κρυφούς κωδικούς και ραντεβού με τον ψυχολόγο ως λαθρεπιβάτες του θερινού προγράμματος της τηλεόρασης. Και για να σας το κάνω ακόμη πιο χλιαρό, του Μέγκα.