Ερχόμαστε από τα κωλόμπαρα
της εθνικής οδού
και τα τσίγκινα σκυλάδικα
στη μέση του κάμπου
Ερχόμαστε από το ντεθάδικο, το γκοθάδικο
το μεταλλάδικο κλαμπ
από το αυτόφωρο για τη μοτόρα
Ψυχές τυφλές και αόμματες
που ψαχουλεύουν τους τοίχους στο κλιμακοστάσιο
υπάλληλοι της μοίρας
που μας έστειλε στην εντατική
Δεν είμαστε κούφιοι, ο πόνος μας γέμισε
και οι κοροϊδευτικές χειρονομίες
των οργάνων της τάξεως
Είμαστε το ένα τοις εκατό
είμαστε τα παιδιά του ένα τοις εκατό
παιδιά των παιδιών του ένα τοις εκατό
Ερχόμαστε με νυσταγμένες νταλίκες
που παλινδρομούν στο ολισθηρό οδόστρωμα
Ερχόμαστε με παπιά που βήχουν
και ποδήλατα με ξεφούσκωτες σαμπρέλες
φώτα βαριά, φώτα νυσταγμένα
δε βγαίνει ο ανήφορος
και η κόρνα σαν τροχός οδοντογιατρού
Είμαστε το ένα τοις εκατό
είμαστε τα παλικάρια του ένα τοις εκατό
παλικάρια των παλικαριών του ένα τοις εκατό
Ψυχές στεγνές από δάκρυα
πλημμυρισμένες από συναισθήματα
ψυχές κινηματογραφικές
παρατημένες στις σκοτεινές αίθουσες
σάπιες καρέκλες, κανείς δε βολεύεται
σκοτεινές ψυχές, ο Εωσφόρος
θα γέλαγε μαζί μας
με τη μικρή μας ιδιωτική κόλαση
πολύ μικρή, το ένα τοις εκατό
στο ένα τοις εκατό κι αυτός
των Σεραφείμ, των Χερουβείμ
και των Αγγέλων
δικός μας παιδί, αν εξαιρέσεις τα κέρατα
Δικό μας ατύχημα, δικό μας δυστύχημα
δικό μας το πρόβλημα
ερχότανε μπουσουλώντας στα σκαλοπάτια
ερχότανε ψάχνοντας το διακόπτη και το φως
σε μια λίμνη αίματος, σπέρματος και ξερατού
στο βασίλειο του ενός τοις εκατό
χωρίς αναισθητικές ενέσεις ή ξυλοκαΐνη
ερχότανε από την αρχή
στο τέλος του κόσμου
να συναντήσει του ενός τοις εκατό τα πλάσματα
των πλασμάτων τα πλάσματα
του ενός τοις εκατό το ένα