ΟΛΟ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Όλο το απόγευμα, αναπολούσα το χνούδι των πρώτων λόγων σου
έφερνα στα χείλη μου ρινίσματα, μια γύρη ελάχιστα στυφή φιλιών
κάτι πυκνά ματόκλαδα, μάτια γερμένα λες παράθυρα στην αντηλιά
όλο το απόγευμα σπάραζα εντός μου συνεπαρμένος κι αβοήθητος.
