ΤΑ ΝΕΑ ΚΑΤΑΤΟΠΙΑ
Τις νύχτες με πιάνει ένα αίσθημα πνιγμού. Τινάζω το
κεφάλι έξω απ’ το νερό, σκίζω το όνειρο και βγαίνω.
Κτυπάω πάντοτε στον ίδιο βράχο, το άδειο μαξιλάρι
σου. Τι δύσκολα, προς το παρόν, τα νέα κατατόπια!
Ετικέτες: ποίηση
Τα νέα κατατόπια
22-04-2018
