Σ’ αγαπώ, από το κέντρο του στήθους μου. Από το ηλεκτρικό σκότος της πόλης, ως τα βουνά και τις θάλασσες του τόπου μου. Από τα βαθύτερα βάθη των ωκεανών, ως τα υψηλότερα ύψη του διαστήματος της έβδομης Ανδρομέδας. Όποιος και ό,τι σου κάνει κακό θα το συντρίψω. Και όταν σκεφτώ φιλιά, θα είμαι διαθέσιμος, μόνο για τα δικά σου. Δεν θα σε αφήσω πραγματικά μόνη, και όταν φεύγω, θα είμαι πιο κοντά. Για όσο καιρό, θα χάνομαι ήρεμα στην αγάπη σου… η βροχή, ο αέρας και ο ήλιος, θα είναι σύμμαχοι μου.