84. Το χάδι
Στο κρεβάτι της λευκής Σκούνας, η Άφρα διέθετε στην αγωγή της τρία δάχτυλα του αριστερού χεριού και δύο του δεξιού. Τα υπόλοιπα είχαν τέτοια φορτώματα, μπλαστρώματα και σκληρά επιθήματα από κοσμήματα και δαχτυλίδια, ώστε έμοιαζαν άχρηστα και επικίνδυνα.
Ξεκίνησε από το μέτωπο και τους κροτάφους της Αϊσέ και για έναν έμπειρο κυνηγό των ηδονών, αυτά τα μέρη που προσώπου έφταναν και περίσσευαν για να ταξιδέψει η γυναίκα σε παραδείσους, αστερισμούς και κομήτες. Αλλά η Άφρα ανακάλυπτε τον κόσμο και δεν σκόπευε να το παίξει έξυπνη. Το έπαιξε περίεργη, όπως όλοι οι ντροπαλοί αμαθείς.
Στο μέτωπο, με το δεξί, έπλαθε ρυτίδες στο δέρμα, οριζόντιες και με το αριστερό εμπόδιζε το μαλλί των κροτάφων να μείνει αδιατάραχτο και σταθερό. Τραβούσε τις τρίχες και τις έπλαθε σε πρόχειρες μπούκλες και έμπαινε στην άνω χώρα των αυτιών, έως την πίσω όψη τους. Κι ενώ η Αϊσέ αισθάνονταν ταραχή και ευαρέσκεια, τηνε βουτάει από τα αυτιά και της δαγκώνει με δύναμη το κεφάλι, από τον προμήκη μυελό έως τα μόλις κινούμενα βρεγματικά της, κι έπειτα, την φέρνει κατά πρόσωπο, βυθίζεται στο βλέμμα της και της πιέζει τα μάγουλα με τις ανάστροφες όψεις από τις παλάμες της. Έπειτα, χώνει πέντε δάχτυλα στο στόμα της,τα επιλεγμένα, και περνάει αστάρια σάλιου πάνω στα δοντάκια της, εκβιάζοντάς την να της δαγκώσει τους πέντε εισβολής.
Ενώ τα έπραττε αυτά η Άφρα, βρήκε χώρο και έβαλε το γόνυ της στην κοιλιά της ψυχοκόρης, ανεβοκατεβάζοντας τον μηνίσκο έως την άκρια του κόκυγγα. Κι έπειτα, κατεβάζει το χάδι από το στόμα στον λαιμό, για να το ξεκουράσει, το χάδι, στις ολόστεγνες, από τον οίστρο, αμασχάλες. Και αφήνει τα θερμά της χέρια να αναζητήσουν τα δικά της έως τα ακροδάχτυλα, μη λησμονώντας να τσιμπάει πειραχτικά τους αγκώνες και παν ό,τι εξείχε από το σώμα της όπως το πηγούνι.
Τότε άρχισε η ανάσα της Αϊσέ να θυμίζει ρόγχο θανάτου καθώς τίποτε δεν την φόβιζε και περίμενε το χάδι της Άφρας να εξειδικευθεί στην κοιλιά της. Αλλά εκείνη, της έσκιζε το φόρεμα, την γύρισε πλάτη και με τα χείλια δοκίμαζε ακατάσχετα την σπίνα, τα πλευρά και τα νεφρά της με το καπάκι της σάρκας να ριγεί και να συσπάται.
Αυτό ήταν το χάδι, πράξη πρώτη.
