74. Η Άφρα και η θάλασσα
Το ίδιο φροντιστήριο με την Αϊσέ δέχτηκε αμέσως μετά η Άφρα. Μόνον που η κοπέλα επέμεινε να διδαχτεί από τον Εμίνογλου τις χάρες και τις χαρές της Μαύρης θάλασσας. Την γοήτευε το λαθρεμπόριο. Η Μαύρη θάλασσα ήταν κυριολεκτικά σε πόλεμο, η Κριμαία σε λίγο θα φλέγονταν, κι εκείνη ονειρεύονταν αλίπαστα να κυκλοφορούνε με σαντάλες και μπαρκομπέστια, να ταΐζουν τα πεδία των μαχών με τους εμπολέμους, βγάζοντας μεγάλα κέρδη.
Ο Εμίνογλου διαφωνούσε. Δεν ήταν καιρός για παστώματα και εμπόρια στα επικίνδυνα αυτά μέρη. Μήτε περίσσευαν λεφτά σε Ρουμάνους και Βουλγάρους για εισαγωγές, χώρια τι τραβούσαν οι Μολδαβοί και οι Εβραίοι. Απεναντίας ευκαιρίες έβλεπε στην Προποντίδα, ώστε να ακμάσει η εσωτερική αγορά. Στο μεταξύ ενδιαφέρθηκε να μάθει τι μύγα τσίμπησε την Άφρα και ήθελε να ασχοληθεί με ξυλόσκαλες και κουρσάρους.
«Διάβασα μια ιστορία» του είπε «για έναν φτωχό ψαρά που αγάπησε μια αρχοντοπούλα η οποία ξεκαλοκαίριαζε στο σπίτι των γονιών της, στη Σωζόπολη. Κοιτάχτηκαν, αγαπήθηκαν και άνθισε ο Έρως. Και η ιστορία ήταν όλη γραμμένη για το πώς το ζεύγος κατάφερε να ενωθεί μέσα από πολλές περιπέτειες».
Ο Εμίνογλου κεραυνοβοληθηκε. Το κορίτσι, η Άφρα είχε χτυπηθεί από το παντζούρι του μελό, και έμενε δεσμευμένη σε λογάκια και σάλτσες, σε έναν κόσμο που καίγονταν ζωντανός. Τίποτε δεν ήξερε,τίποτε δεν εκάτεχε κι όμως προχωρούσε στον βίο αλέκιαστη κι επικίνδυνα αφελής.
Φρόντισε να της εξηγήσει πως η Αϊσέ θα αναλάμβανε τη Θράκη και πως για την ίδια, η μοίρα την περίμενε στην καρδιά του Ταξίμ, όπου ο ίδιος θα έστηνε ένα μεγάλο, μοντέρνο λογιστήριο, όπου μέσα στην ηρεμία των χοντρών τοίχων του, θα βλάσταινε μια ικανή θεά των αριθμών, όπου με καλλιγραφικά γράμματα θα έφτιαχνε λαμπρά κατάστιχα, έργα τέχνης. Αυτή θα ήταν η δουλειά της και μόνον αυτή. Η λογαριαστική, της εξήγησε ήταν μια εύκολη τέχνη αν αποφάσιζες πως θα είσαι τίμια και προσεκτική. Όλες οι άλλες δουλειές είχαν κινδύνους και μπερδεψιές.
Η κοπέλα μάλλον πείστηκε και το κουπέ βόγγηξε από κατάστιχα και ισολογισμούς, αποφάσεις διευθυντών και τα παρόμοια. Στο βάθος, αντικατέστησε την ιστορία του φτωχού ψαρά με μια άλλη, καλύτερη. Θα έγραφε τα λογιστικά και θα την ερωτευόταν ένας πλούσιος προμηθευτής του Εμίνογλου.
Κι έτσι η Άφρα, ξέχασε τη θάλασσα.
