26. Η μεγάλη άοπλη εκστρατεία
Ζαρέφ, Ουζάλα, Κερασφόρος: αυτή ήταν η βραχεία λίστα από πόλεις μέσα ή κοντά στην Αραβία που ξεδιάλεξε ο Λεόντιος επειδή τις έβρισκε κατάλληλες για το συναρπαστικό ταξίδι της βασίλισσάς του για να πείσει, να αγοράσει ή να γητέψει λαούς. Τον βοήθησε η μνήμη του και αναμνήσεις από ταξίδια που δεν θυμόταν πλέον πότε του έτυχαν.
Η συνοδεία της αποστολής ήταν εντυπωσιακή, και εκπληκτικά ρηχή στον σχεδιασμό της. Ουσιαστικά , επρόκειτο για μια παρέλαση στολών, φανταχτερών ρούχων, ζώων και πτηνών που είχαν απαίσια φήμη, καθώς τα θεωρούσαν στα μέρη αυτά κακοσημαδιά και γρουσουζιά.
Στη μέση της παρέλασης, ένα φορείο με την βασίλισσα και ολόγυρα εξημερωμένα αγρίμια σε περίτεχνα κλουβιά. Υπήρχε τσακάλι, σαλαμάντρα και ένας μικρός, αργοκίνητος ρινόκερος.
Άοπλοι καθώς ήταν και οι διακόσιοι συνοδοί της πομπής, δεν εμποδίστηκαν να διαβαίνουν πύλες, να να τους ρωτάνε φρουροί και να τους υποψιάζονται. Έμοιαζαν με θίασο που έμπαινε σε πόλη για να εμπορευτεί και να την διασκεδάσει. Μοίραζαν δωρεάν ζυμωτό ψωμί με μαγιά, μάννα μαγειρεμένο με ορτύκια και σταγόνες νάρδου στις γυναίκες. Σχημάτιζαν επάλληλους κύκλους σε ένα πλάτωμα. Ο εξωτερικός από εκατό νοματαίους, μοίραζε τροφή. Ο πιο μέσα, από πενήντα, καλούσε τους πάντες για να πει τη μοίρα στους περίεργους. Ο προτελευταίος ήταν σαράντα μάγοι, ακροβάτες, προφήτες και κόλακες, που ξεδιάλεγαν τους εκλεκτούς που θα συναντούσαν τη βασίλισσα. Ο εσωτερικός πυρήνας, τον έλεγαν και Κάψα, ήταν ο γιατρός Λεόντιος με τους βοηθούς του και ένας μικρός τελάλης μπροστά στο φορείο που βροντοφώναζε με παράξενη φωνή ποιος γιατρεύτηκε, τίνος η τύχη έδειχνε πλούτο ή τεκνογονία ή φρικτό θάνατο.
Η επιτυχία ήταν μεγάλη. Στη Ζάρεφ, τα πλήθη τους αγάπησαν και οι προεστοί τους δέχτηκαν με φόβο και τιμές. Πάνω στην Τρίτη νύχτα, ο Λεόντιος εξήγησε τα σημεία του ουρανού και έδειξε την Μοίρα της Πόλης για τον επόμενο αιώνα. Έλυσε σκοτεινά εγκλήματα, σήκωσε παραλυτικούς από τα φορεία τους και τους όρκισε να πιστέψουν στη Φυλή.
Στην Ουζάλα, που είχε καταμεσής στην πλατεία μια κοχλαστή μαύρη λίμνη με πυρ και ατμούς θανάτου, γιατρεύτηκαν όλες οι γυναίκες, αναστήθηκε ένας πεθαμένος και απαγορεύτηκε ακόμη και η κατοχή ενός μαχαιριού. Κι εδώ επίστευσαν και ακολούθησαν οργιαστικοί γάμοι μεταξύ όλων, άλλαξαν πολλές φορεσιές με άλλες, παράξενες, που έμοιαζαν λεπρών ή με σάβανα και ανταλλάχτηκαν όρκοι σπουδαίοι και παντοτινοί, καθώς η Ουζάλα ήταν τόπος καταραμένος και μισητός στους Θεούς.
Τέλος, στην αμείλικτη Κερασφόρο, που πρόταξε μόλις εμφανίστηκαν, μια θυμωμένη, κατάφρακτη φρουρά, η βασίλισσα, στάθηκε όρθια απέναντί της και την καταράστηκε πειστικά. Άλλοι φρουροί ξέρασαν, οι περισσότεροι αρρώστησαν και μερικοί αλληλομαχαιρώθηκαν. Η πόλη έπεσε κατά τα γνωστά και άλλαξε γνώμη εκστασιασμένη, όταν ο Λεόντιος τους εξήγησε πως ήταν στο ζώδιο του Λέοντος και χρώμα τους ήταν το τσαγαλί.
Προσθέτοντας, σε λιγότερο από έναν μήνα, μια λουρίδα ερήμου μήκους τριάντα μιλίων με πλάτος δέκα, και μεγαλώνοντας την Σούρα αρκετά, άρχισαν να έρχονται πρεσβείες από γείτονες που ζητούσαν τα μυστικά των άστρων, την ερμηνεία του Σύμπαντος και τον καθαρμό από αρρώστειες και ματιάσματα, σε τέτοια ένταση, ώστε ο Λεόντιος εκπαίδευσε αρκετούς βοηθούς για να αντιμετωπίσει τη ζήτηση. Κάθε τόσο, έρριχνε βασκανία σε κάποιον τυχαίο και τον σκότωνε, ώστε να έχει βαρύτητα το κύρος της πομπής.
