Κάθε τόσο
26-08-2018

ΚΑΘΕ ΤΟΣΟ

Κάθε τόσο έφτανε κι ένα καινούργιο πρόσωπο
με τον δικό σου τρόπο, ολόιδιο στα φερσίματα.
Μα περισσότερο η φωνή, έτσι που είχε αρχίσει
να παλιώνει, ρινίσματα ανεπαίσθητης σκουριάς
η τόση υγρασία βλέπεις από τ’ αδέσποτα φιλιά
με μια βραχνάδα, παρόμοια με της φωνής σου.

Κάθε τόσο έφτανε κι ένα καινούργιο πρόσωπο,
το ίδιο εσύ. Ξέρω πως δε ξεμπέρδεψα μαζί σου.

Ετικέτες: ποίημα