Στη χρυσή εποχή της μαγνητοταινίας

Ξέρετε, ίντσα, γιουμάτικ και έτσι

Η εποχή δεν πήρε το πούλο της

Επειδή οι ήρωες του ασπρόμαυρου τίποτε

Βαφτίζονταν σε φανταχτερά φιστικί

Μήτε διότι και αφού η καψούρα

Μοιράζονταν σε λαϊκό τάιμ και χίπηδες:

Ήταν στην τέχνη του κολλήματος

(τότε το έλεγαν μοντάζ). Κάθε σκηνή

Γραμμένη είχε τράτο λίγους πόντους

Κι εκεί έδενε η μια την άλλη.

Αλλά για να μη «πηδάει» η εικόνα

Έπρεπε ο ηθοποιός ή το πλάνο να παγώσει

Για τρία τουλάχιστον δευτερόλεπτα

Κι έτσι να δείχνει εμβρόντητος.

Έτσι ξεκίνησε ο Τζέη Αρ, η Σάντα μπάρμπαρα

Κι άλλες επιτυχίες, ως η Λάμψη

Τα μύρια οσα σηριαλάκια ώσπου

Να μας πρήξουν οι αμέτρητες υποκλίσεις

Του Σουλεϊμάν Κανονού. Κι αυτή η πλήξη

Μεταδόθηκε αυτούσια και απέθαντη

Στους πολιτικούς μονολόγους και στου Νέτφλιξ

Την μαύρη σκοτίδα που κρύβει τέλεια

Τα ψηφιακά σκηνικά και τα ψευδή τοπία.

Όταν λοιπόν προκύπτουν μεταγραφές

Παλαιάς περσόνας σε ξεχασμένα κόμματα

Μέμνησο των γιουμάτικ που σε έπρηζαν

Πριν καταλήξεις Φληβάς ο Φοίνικας