Στη μηχανή έτσι είναι. Κολλάς πίσω από τη σκουπιδιάρα και τρως όλη τη σκατίλα, και δυο δρόμους παραπέρα, χαράζει. Πέφτεις πίσω από την πληθωρική ξανθιά, συνεπιβάτη στο τυχάρπαστο σκούτερ, με την πλάτη φόρα παρτίδα, και σε πνίγουν τα μύρτιλλα, τα περγαμόντα, τα γιασεμιά και οι λεβάντες. Και τότε νομίζεις ότι έχεις πάρει στο κυνήγι τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας. Περασμένα μεσάνυχτα. Λίγα μέτρα απ’ το σταθμό Λαρίσης.