Είναι γεγονός. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο στην πλατεία Συντάγματος δείχνει πολύ ωραίο. Ίσως να είναι και το πιο ωραίο δέντρο που είχε ποτέ η πρωτεύουσα. Αλλά το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό. Είναι δέντρο. Δεν διαθέτει τσαχπινιά, δε φανερώνει σκέψη έξω από το κουτί, δε θα γεμίσει τα παιδικά (και όχι μόνο) μυαλά με όνειρα. Το σασπένς, η ίντριγκα, ο ρομαντισμός, η συναρμολόγηση και η αποδόμηση μιας ιδέας. Για μένα―πείτε το αδυναμία, εμμονή, κόλλημα―τίποτα δεν θα ξεπεράσει την εμπειρία τής αεικίνητης (παρότι ακίνητης) περσινής ρόδας.