< inbox >

Κάπου, στο βιβλίο αυτού του γνωστού συγγραφέα που τώρα μου διαφεύγει το όνομά του, μιλάει ο Ζορμπάς για το πάθος του για τα κεράσια. Μικρός, λέει, δεν τα χόρταινε ποτέ· τα σκεφτόταν συνεχώς μέχρι που έκλεψε μια ασημένια λίρα από τον πατέρα του κι αγόρασε μια τεράστια ποσότητα. Έφαγε τόσο πολλά που αρρώστησε και ξέρασε και λυτρώθηκε από το πάθος του. Από κάτι τέτοια φαίνεται η πονηριά του Ζορμπά καθότι οδηγείται σε συμπεράσματα μιλώντας για κεράσια και όχι για μελομακάρονα.