Συνέβη αναπάντεχα. Ονειρεύτηκα ότι ήμουν μεγαλοδικηγόρος. Ξύπνησα με διακαή πόθο να προκόψω. Να φορέσω κουστούμι και γραβάτα. Συνειδητοποίησα όμως ότι είχε βουλώσει ο νιπτήρας και ο αγώνας μου να τον ξεβουλώσω μ’ έκανε να λησμονήσω το όνειρό μου. Σχεδόν απογοητευμένος έφτιαξα καφέ και κάθισα σιωπηλός στο μπαλκόνι. Στ’ αυτιά μου έφτασε η φωνή του γείτονα που, ήδη αποκαμωμένος από τη ζέστη, τραγουδούσε το Gabriel’s Oboe, το μορικονε-ικό θέμα από το The Mission. Ξέχασα το δικηγοριλίκι πάραυτα. Μου ήρθε η σκηνή από την ταινία όπου ο ιερέας, δεμένος σε ένα σταυρό, πέφτει στο κενό από τον καταρράκτη. Έτσι συμβαίνει πάντα. Ξεκινάς με προσδοκίες και η ζωή έχει τον τρόπο της να σε προσγειώνει.