Επειδή ακούγονται πολλά, νομίζω ότι όποιος θέλει να πάει στο συλλαλητήριο, να μην πάει, και όποιος δεν θέλει να πάει, να πάει. Αν έτσι το συλλαλητήριο πετύχει, αν έχει δηλαδή πολύ κόσμο, θα ξέρουμε ότι απέτυχε, ενώ αντιστρόφως, αν αποτύχει, θα είμαστε σίγουροι ότι πέτυχε. Η περφόρμανς αυτή όχι μόνο θα μπορούσε να μας δείξει έμπρακτα ότι η σχετική πλειοψηφία είναι πάντα αφανής και νιώθει παρεξηγημένη, για λόγους που εγγενώς ενδημούν στη δημοκρατία, αλλά και κάπως παραδόξως θα μπορούσε να διευρύνει τη φαινομενολογία της ίδιας της δημοκρατίας.