Όσο διαβάζω για τον Αρκά (και παλιότερα για τον Χαντζόπουλο και τον Πετρουλάκη, που επίσης σέβομαι και υπολήπτομαι) τόσο χαίρομαι τη δουλειά του, και τόσο μου λείπει ο Reiser, ο Don Martin, o Gotlib και άλλοι υπερήρωες που μας έμαθαν να βλέπουμε τον κόσμο με άλλα μάτια. Ευτυχώς δεν μένουν μόνον τα γραπτά, μένουν και τα ζωγραφιστά!
Κορεκτίλα και άλλες ασθένειες
