Τα κορίτσια στο τελευταίο βαγόνι του μετρό συναθροίζονται κουρασμένα μα λαλίστατα. Τέσσερις- τέσσερις και τρεις- τρεις και έξι-εξι -όμοια κουρασμένα.
Συνδικαλίζονται και λένε για την αντριοσύνη τους στη δουλειά. Και για μία συνάδελφο που άμα την συγχύζει το αφεντικο του λέει «έτσι πως με κάνατε δεν μπορώ να δουλέψω σήμερα. Φεύγω.»
Και να δείτε που αυτές θα είναι που θα υπερασπιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων τον 21ο αιώνα καλύτερα από τον καθένα. Οι άντρες πια έγιναν ένα με τα συμφέροντα και το σύστημα που τόσους αιώνες του βολεύει τους περισσότερους μια χαρά.
Η σύγχρονη «επανάσταση» των δικαιωμάτων των εργαζομένων θα έρθει από συσπειρωμένες γυναίκες, αυτές με την ηλεκτρονική κάρτα του μετρό και τα ταπεράκια στη τσάντα.
