Αν ανήκετε στα σάψαλα που βίωσαν σκάφη Σαββάτου, καζάνι πιέσεως, φλούδα σε καπάκι ξυλόσομπας, τηλέφωνο με μανιβέλα, αριθμητήριο, ίντερνετ αργό και ακριβό σαν τρούφα, φόρεσαν μεσάτο σακκάκι από τζην με ραφές και παπούτσια με ψηλοτάκουνο ψηλό τακούνι, κάντε δυο βήματα εμπρός.
Αν θυμάστε τη διαφορά ανάμεσα σε πράσινο και άσπρο σαπούνι, γευτήκατε πιτυρούχο μαύρο ψωμί, μυρίσατε φορμάικα, καθίσατε σε πολυθρόνα με λοξά ποδαράκια και ιδρώσατε να λύσετε κορσέ με άπειρα κορδόνια, κάντε δυο βήματα εμπρός.
Αν θυμάστε ποιος ήταν ο Δελαπατρίδης ή ο αυτοκράτωρ της Θεσσαλονίκης, αν φάγατε αμυγδαλάκι στον πάγο και βλέπατε στο δρόμο τον Καμουτσή, αν λέγατε Τζιδιό τον Εβραίο μέσα σε ομαδικά χασκόγελα και ξέρατε πως δουλεύει το τέλεξ, κάντε δυο βήματα εμπρός.
Αν δυσκολεύεστε στην ερμηνεία του σταρτάπ, της «ιδιοκτησίας του προγράμματος», και πληρώνετε αγόγγυστα, από φόβο, κάτι τρελούς λογαριασμούς χωρίς να ρωτάτε, κάντε κι εσείς δυο βήματα εμπρός.
Η διαφήμιση δεν έχει εσάς ως στόχο, αλλά γνωρίζει πως εσείς χαρτζηλικώνετε παιδιά κι εγγόνια για να νομίζουν πως τα θέλετε ίσα και ανεξάρτητα μπροστά στο μαύρο μέλλον που τους περιμένει.