Άκουγα πάλι kd lang, κάτι που ως γνωστόν ενέχει σοβαρούς κινδύνους για μια τακτοποιημένη ζωή: είναι τόσο πειστική στα ερωτικά της τραγούδια, που σε κάνει να θέλεις να ερωτευτείς τον πρώτο τυχόντα ή περαστικό, για να ζήσεις αυτό που σου τραγουδάει. Έπεσα λοιπόν σε ένα τραγούδι της από έναν δίσκο του 2011 που πέρασε σχεδόν απαρατήρητο, δεν έχει καν δικό του βίντεο στο YouTube και έτσι ανεβάζω όλο το δίσκο (δεν είναι αναγκαστικά κακό αυτό, θα περάσετε πολύ ωραία ακούγοντάς τον). Το εν λόγω άσμα είναι το δεύτερο, και ξεκινά στα 4:22, με τίτλο «A Sleep With No Dreaming».

A hundred thousand reasons why I should walk away 
A hundred thousand more make me stay 
I’m standing in the shadows of this desire 
The longer I wait, the more I’m a liar 

I can’t help but love you, you know how I am 
You’re the only dream I understand 
But I forgot you while I was sleeping 
A sleep with no dreaming 

You know how I love you, it’s just how I am 
You’re the only dream I understand 
But I forgot you while I was sleeping 
A sleep with no dreaming

Άλλος μπορεί να ανακαλούσε τον πρώιμο Μιχάλη Χατζηγιάννη, εγώ ανακαλώ των ώριμο Roy Orbison. (Δεν βάζω λινκ ούτε για τον καλλιτέχνη ούτε για το τραγούδι. Αν δεν τους ξέρετε ήδη, να φύγετε, να πάτε αλλού.) Μελωδικά, το τραγούδι της lang μου θύμισε γενικώς τραγούδια του Roy Orbison, με τον οποίο η lang έχει κάνει και ντουέτα («Crying») και σεγόντα (ιδίως το «In Dreams» στο «A Black and White Night»). Στιχουργικά, μου φάνηκε ειδικώς σα μια εξέλιξη του «In Dreams» (τo «In Dreams» του 1963 το έμαθε πολύς κόσμος από την ταινία «Blue Velvet» του 1986, και το επίσημο βίντεο του τραγουδιού το αναγνωρίζει, περιλαμβάνοντας σκηνές από την ταινία).

A candy-colored clown they call the sandman
Tiptoes to my room every night
Just to sprinkle stardust and to whisper
“Go to sleep. Everything is all right.”

I close my eyes, then I drift away
Into the magic night, I softly say
A silent prayer like dreamers do
Then I fall asleep to dreams, my dreams of you

In dreams I walk with you, in dreams I talk to you
In dreams you’re mine, all of the time
We’re together in dreams, in dreams

But just before the dawn, I awake and find you gone
I can’t help it, I can’t help it, if I cry
I remember that you said goodbye

It’s too bad that all these things
Can only happen in my dreams
Only in dreams, in beautiful dreams

Κλασικά καψουροτράγουδα του διεθνούς ρεπερτορίου, θα καγχάσετε πιθανώς. Περασμένες μου αγάπες, σε παλαιότερες ευτυχισμένες στιγμές και τα συναφή. Ναι, φυσικά, καμία αντίρρηση. Αλλά χρειάζονται κι αυτά, κι όταν είναι καλοφτιαγμένα ξεπερνούν είδη και ετικέτες. Ο Ringo Starr έχει θητεύσει στο άθλημα, και (μολονότι ντράμερ) μας έχει δώσει μερικά λαμπρά τραγούδια δείγματα του είδους, όπως το «Photograph».

Τα τραγούδια αυτά μιλούν για ευτυχία, απώλεια και ανάμνηση, για όνειρα και εικόνες, και έχουν όλα κατάληξη με μια μικρή ανατροπή του κλίματος: η lang δηλώνει αθεράπευτα ερωτευμένη, αλλά στον ύπνο λησμονεί και λυτρώνεται και από αυτό το όνειρο. Ο Orbison είναι με τον έρωτά του στα όνειρα, αλλά στο μισοΰπνι θυμάται ότι ο έρωτάς του τον εγκατέλειψε. Ο Starr προσφεύγει σε φωτογραφία για να ανακαλέσει το πρόσωπο του έρωτα, και συνειδητοποιεί ότι το πρόσωπο δεν πρόκειται να επιστρέψει, όσο και να το επιθυμεί αυτός. Μετά από αυτά, το μοναδικό τραγούδι που θα μπορούσε να σταθεί δίπλα τους είναι το «Χαράτσι», ένα ηρωικό δημιούργημα του Τάκη Σιμώτα και του Νίκου Παπάζογλου, που χαίρομαι πολύ που το έζησα όταν κυκλοφόρησε (1984): Εντάξει, λέει το τραγούδι, έχουμε συναίσθηση της ματαιότητας και του αναπόφευκτου στον έρωτα και στη ζωή. Αλλά ώσπου να έρθει το τέλος, εμείς θα κάνουμε αυτό που πρέπει.

Όσοι διαβάτες περπατούν
στο σκοτεινό δρομάκι
μοιάζουν με κλέφτες που άνεργους
τους βρήκε το βραδάκι

Έτσι κι εγώ στο σπίτι μου
σαν κλέφτης τριγυρίζω
και τις φωτογραφίες σου
τις βλέπω και δακρύζω

Όλα τ’ αλλάζει ο καιρός
όλα θα τα ρημάξει
μα οι κλέφτες που παραφυλάν
του παίρνουνε χαράτσι

Στολίζονται και όμορφοι
βγαίνουνε στα σοκάκια
φύσα αγέρα πάρ’ τα
χόρεψ’ τα τα παιδάκια.

Πού θέλω να καταλήξω; Κακό πράγμα οι αναμνήσεις, όταν είναι ευτυχισμένες. Ή όταν είναι μόνον αναμνήσεις.