Ύμνος στα τετριμμένα καστανά μάτια και λοιπές συνήθεις τακτικές των προσώπων που δεν σημειώνονται
14-06-2018

Μπήκε μέσα στο λεωφορείο με ιδρωμένα τα μαλλιά της να σχηματίζουν μικρά καλειδοσκοπικά σχήματα. Οι ανταύγειες των μαλλιών της έπεφταν πάνω στο πορτοκαλί ακυρωτικό μηχάνημα με τις ταλαιπωρημένες εσοχές. Τα μάτια της είχαν καστανό πηχτό χρώμα και σαν κουκούτσια βερίκοκου με πτυχώσεις αγκύλωναν τις κόρες των ματιών της. Το βράδυ και η ημέρα με κάθε ανοιγόκλεισμα των ματιών και ασκαρδαμυκτί συνέβαινε το φως και το σκοτάδι.

1 σχόλιο:
  • Avatar Darko
    17-06-2018 19:23

    Την κοίταζε επίμονα ο τελευταίος επιβάτης. Με βλέμμα εξεταστικό. Σαν να είχαν ανταμώσει οι δυό τους σε κάνα έρημο θέατρο όπου τήκονται ραγδαία τα φορέματα των ανθρώπων και σωρεύονται γυμνές βροχές χωρίς επινοήσεις.

    Είχε όμως περάσει πολύς καιρός και είχε αρχίσει να αμφιβάλει. Το βλέμμα της τώρα έμοιαζε με κρατήρα. Θα έπρεπε να υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να λύνουν οι άνθρωποι τις διαφορές τους, σκέφτηκε και κατέβηκε σκυθρωπός στην επόμενη στάση.

Γράψτε απάντηση στο Darko Ακύρωση απάντησης

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

*
*
*