ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΧΘΕΣ

Τώρα μπορώ να σας μιλήσω, να πω με βεβαιότητα
πως τίποτα δεν περιμένω, ναι ξέφτισε η συγκίνηση
των πρώτων ημερών. Η αθωότητα στους τρόπους
πάει πια, τέλειωσε. Κι ήτανε τόσο ωραία! Μέχρι και
χθες πίστευα στα θαύματα, τα λόγια των ανθρώπων.
Έλεγα πως το φεγγάρι ήλθε για να μείνει, να σταθεί
και πως εσύ, αλλού δεν θα γυρίσεις να κοιτάξεις, το
βλέμμα σου επάνω μου θα μείνει αιώνια καρφωμένο
πως δεν υπάρχει θάνατος για κείνους που αγαπάμε
τέλος κανένα. Μήτε φόβος, μήτε φθορά η ελάχιστη.

Τώρα μπορώ να σας μιλήσω, να πω με βεβαιότητα
εξαπατήθηκα, για κάποιους λόγους υπήρξα αφελής.