ΚΙ ΟΜΩΣ

Κι όμως λαχτάρησα την μαύρη εκείνη τρικυμία, την αναστάτωση
απ’ τα άγρια φιλιά, τα χάδια εξουθένωσης απ’ τα δικά σου χέρια
την αλμυρή μετέπειτα αγωνία για μία, έστω, δεύτερη συνάντηση.
Κι ακόμη τις μυστικές μου ικεσίες, λόγια άναρθρα τα παρακάλια
τις επικλήσεις στον Θεό για πιθανή ματαίωση της εγκατάλειψης
του τέλους μιαν αναβολή προσωρινή – ε δεν χάλασε κι ο κόσμος!

Κι όμως λαχτάρησα την άβυσσο του έρωτα, τον μυστικό Καιάδα.