Ο κόσμος είναι δυσκολονόητος, αλλά αν ακούσεις τις απλές συζητήσεις των γυναικών μέσα στο λεωφορείο ίσως αλλάξεις άποψη. Ίσως και όχι.

Οι δύο γυναίκες πήγαιναν να ψωνίσουν δώρα από το Τζάμπο εν όψει εορτών. Με φόρμες, άβαφτες και βιαστικές. Να ετοιμάσουν φαγητό μετά, να πάρουν τα παιδιά από το σχολείο, να μην φωνάξει ο άντρας τους.

Περνώντας μπροστά από το ΤΕΙ στο Αιγάλεω λέει η μία στην άλλη

-Α, εδώ έρχεσαι και μαθαίνεις.

-Τι μαθαίνεις;

-Δουλειά.

Κατέβηκαν.

Είναι μερικές φορές σαν ενέσιμο ηρεμιστικό οι πράες κουβέντες που δεν έχουν κανέναν κομπασμό,  τίποτα από δύσκολο στην σύνταξη και γραμματική τους. Βέβαια, η ερμηνεία τους είναι πολυγωνική και παλλόμενη. Είναι ένας εφιάλτης. Της κρίσης της οικονομικής, της κρίσης της ανθρώπινης. Στο βάθος όμως έχουν το μητρικό «όλα καλά θα πάνε».