< inbox >

Συνάντησα τον Μπόρχες, νωρίς το πρωί, στην Αποστόλου Παύλου. Δεν είχε χρόνο για καφέ. Ήθελε να πάει στο μουσείο της Ακρόπολης πριν πιάσει η ζέστη. Κρατούσε στο χέρι το «Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα», το γνωστό βιβλίο του Μπουλγκάκοφ. Τον ρώτησα πότε τελειώνουν οι διακοπές του. «Το καλοκαίρι δεν ήταν παρά μια φευγαλέα στιγμή που ονειρεύτηκε ο Θεός μέσα στο όνειρο του χειμώνα που ονειρεύτηκε ο Διάβολος μέσα στο όνειρο ενός καυτού απομεσήμερου του Αυγούστου», μου είπε.

2 σχόλια:
  • Avatar Darko
    17-08-2018 20:31

    Δεν θέλω να κάνω τον καμπόσο, αλλά, Δεκαπενταύγουστο εγώ, τράκαρα πάνω στο Γιόζεφ Ροτ. Χαρές και πανηγύρια! Που χάθηκες αδερφέ μου τον αρωτώ την ώρα που του ίσιωνα τον γιακά, όπου είχε ένα έντονο κοκκινάδι και το ξεχαρβαλωμένο παπιγιόν του. «Με΄ τρέχαν κάτι πουτάνες εδώ στη Συγγρού» μ΄ απαντά στεγνά κι από διακριτικότητα, δεν ρώτησα τίποτε παραπάνω. Άνοιξα απλώς την πόρτα να γυρίσουμε σπίτι. Δεν είμαι ακριβώς σίγουρος αν φτάσαμε και που. Δεν είμαι σίγουρος αν ήταν καν δίπλα μου. Εκείνη την ώρα ξημέρωνε στην Συγγρού, το πατσατζίδικο «24 Ώρες» ήταν γεμάτο, στο ζαχαροπλαστείο του Αγίου Σώστη φλυαρούσαν οι τελευταίοι αργόσχολοι τρώγοντας παγωτό κι εγώ που νόμιζα κάποτε πως έχω ένα σωρό ταλέντα, έψαχνα την 4η είσοδο της Νέας Σμύρνης μακριά από αυτήν που μόλις χώρισα και που μ΄ έκανε να νοιώθω ότι δεν είμαι κανένας στον κόσμο.

    • Αλέξανδρος Ζωγραφάκης Αλέξανδρος Ζωγραφάκης
      18-08-2018 00:21

      Ναι, συμβαίνουν αυτά.

Αφήστε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

*
*
*