Είμαστε τόσο μεγάλοι κοπρίτες όσο ένα πυώδες σπυράκι στο μαγουλάκι της Ιρίνα Σάϊκ μία μέρα πριν την φωτογράφιση προϊόντος καθαρισμού προσώπου

Κλαρίσε Λισπέκτορ, Τα Κατά Α.Γ. Πάθη, μτφρ. Μ. Χατζηπροκοπίου, Αντίποδες, 2018

Χ. Α. Χωμενίδης, Ο Φοίνικας, Πατάκης, 2018

Don DeLillo, Cosmopolis, Picador, 2003 (2011)

Σώτη Τριανταφύλλου, Το Τέλος του Κόσμου σε Αγγλικό Κήπο, Πατάκης, 2017

Ίταλο Σβέβο, Η Συνείδηση του Ζήνωνα, μτφρ. Ε. Καλλιφατίδη, Αντίποδες, 2018

Μαρία Γαβαλά, Κόκκινος Σταυρός, Πόλις, 2018

Θωμάς Κοροβίνης, Ο Θρύλος του Ασλάν Καπλάν, Άγρα, 2018

Τζων Φώουλς, Ο Μάγος, μτφρ. Φ. Ταμβακάκης, Εστία, 2011

Ούτως ή άλλως θα το διάβαζα, αλλά οι δυο απανωτές αναφορές του δημιουργού, μετά από τόσα χρόνια, επέβαλαν σχεδόν την ανάγνωση

Αντί ν’ αναφωνήσει γεμάτος ντροπή «πόσο λίγο ξέρω τον τόπο μου» —εύχεται ισόποση άγνοια στους νεότερους. Αντί να αναλάβει την μέριμνα φωτισμού των νεοτέρων του, υποκλίνεται στην ανάγκη συσκότισής τους. [...]

Ήταν Άνοιξη του 1980 όταν ο ποιητής Γιάννης Κοντός και φίλος μου με σύστησε στον μανιώδη συλλέκτη Μάνο Χαριτάτο. Αναζητούσα μεροκάματο κι ο τελευταίος χρειαζόταν κάποιο άτομο εμπιστοσύνης που θα [...]

Μικρόν χωρίον, μεγάλη κακία. Το μίσος εμαίνετο, και μαινόμενον εβασίλευεν, εν μέσω οικογενειών και ατόμων. Εκυκλοφόρει εις όλας τας αρτηρίας, εις όλας τας φλέβας τής μικράς κοινωνίας. […] Έλεγες ότι [...]

Ασφαλώς και επιθυμούσα να διαβάσω την άποψη του επίτιμου ή εφιάλτη, εξαρτάται από πια πλευρά τον αντιμετωπίζεις

Είναι η ανάγνωση του Πύντσον χαμένος χρόνος; Διαβάζω, ακριβώς ένα μήνα τώρα, το Against the Day. Έχω φτάσει στη μέση, δηλαδή περίπου στη σελίδα 530. Και λέω περίπου γιατί με [...]

Οι Άγριοι Ντετέκτιβ είναι ένα βιβλίο που για να το καταλάβεις σε προκαλεί να το κατηγοριοποιήσεις. Και για να το κατηγοριοποιήσεις, μοιραία, θα σκεφτείς άλλα βιβλία και άλλους συγγραφείς. Θα [...]

Τελικά είναι η αποθηκευμένη μνήμη, ή καλωδιώσεις;

Μια ερμηνεία του φόβου της ζωής

Mιας μορφής ποιητικό τσαπαρί

Στα μεταλλεία πέφτει το βράδι Στις αποθήκες στα φορτηγά Η παραλία γεμίζει πάλι Κάθονται εργάτες στην αμμουδιά Ο ανειδίκευτος πάνω στην σχάρα Βάζει τα ρούχα τα πρωινά Ο εκσκαφέας κλείνει [...]

To ξύλινο βαλιτσάκι όπου φυλάω τα πρώτα κείμενα, έως το 1965, βαρια-βαριά, σπανίως το ανοίγω. Μια φορά τον χρόνο και πολλά λέω. Το αρχαιότερο είναι του 1954 και είναι κόμικ. [...]