Άρχισε να ετοιμάζεται, είχε φτάσει η ώρα να φύγει. Έβαλε το τζην, τα αθλητικά παπούτσια του, πλύθηκε. Ο χρόνος πίεζε, πρωί μιας άχαρης τσαγκαροδευτέρας κι εκείνος ήταν υποχρεωμένος να επιστρέψει [...]

Η είδηση της δολοφονίας του με πάγωσε. Και παρότι από τότε μεσολάβησαν τριάντα χρόνια, το ίδιο ρίγος νοιώθω να με διαπερνά ακόμη, κάθε φορά που τυχαίνει ν’ ακούσω κάτι σχετικό [...]

Εκείνα τα μακρόσυρτα καλοκαίρια της παιδικής ηλικίας, ίσως να ήταν ο μοναδικός επίγειος Παράδεισος που αξιώθηκα

Περπατώντας μόνος στο κέντρο της πόλης και συνομιλώντας με το αυγουστιάτικο φεγγάρι, ανέσυρα κάτι ξεχασμένες λέξεις και φράσεις που λείπουν εδώ και χρόνια από το καθημερινό μας λεξιλόγιο όπως, για [...]

Ήταν γραφτό να το ξαναζήσει. Εξήντα περίπου χρόνια μετά το δυστύχημα μέσα στα χιόνια του μυστικού «αρραβωνιαστικού», του ατυχούς Μάρκου, ο ίδιος σπαραγμός για την καινούρια απώλεια, ας ήταν λίγο [...]

Εκείνο το πρωινό της 31ης Ιουλίου του έτους 1944, στάθηκε μοιραίο για τον παππού μου τον Γιάγκο, «πήγε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι», όπως συνηθίζεται να λέμε για περιπτώσεις άδικου [...]

Ειλικρινά δεν θυμάμαι πότε ακριβώς και με ποιαν αφορμή εισέβαλε στη ζωή μου. Πιθανόν σε κάποιον κοινό μας φίλο να οφείλεται η γνωριμία. Ήταν σίγουρα χειμώνας του 1980. Η μεγάλη [...]

Τα μαλλιά του, καθώς περπατούσε τα φύσαγε θαρρείς ένας μυστικός, αθέατος άνεμος. Με τα χρόνια, βεβαίως όλο και λιγόστευαν, μαδούσε η χαίτη του λιονταριού, άσπριζαν στην ρίζα τους οι εναπομείνασες [...]