Εκείνα τα μακρόσυρτα καλοκαίρια της παιδικής ηλικίας, ίσως να ήταν ο μοναδικός επίγειος Παράδεισος που αξιώθηκα.

Ποτέ δε φοβήθηκα το σκοτάδι,αλλά έτρεμα με τις διεισδύσεις του φωτός στην ποικιλία της σάρκας της νύχτας. Το 1957, έμεινα μόνος στο σπίτι της Σαμολαδούς για λίγη ώρα, και οι […]

Παιδιόφραστος διήγησις   Κρατώ ένα δελτίο λουτροθεραπείας του πατέρα μου. Είκοσι μπάνια στην Αιδηψό. Με θεώρηση και υπογραφές. 1960. Ιούλιος. Πήγαιναν με τη μάνα μου στο υδροθεραπευτήριο και ελούοντο σε […]

Είχα εντυπωσιαστεί που ο Μπίλης, ετών έντεκα και συνομήλικος, είχε κανονίσει ραντεβού με την πανώρια Βυζαντία και βγήκαν τσαϊράδα στο μεγάλο Πάρκο. Δεν είχαμε βγάλει την Πέμπτη τάξη και η […]

Είχα, μικρός, έναν φίλο που ο νουνός του, εκ προσφύγων, ήταν ερωτύλος. Ακόμη και τότε που ήμασταν ζουμπάδες, το ξέραμε. Κυκλοφορούσε στην ατμόσφαιρα. Μία των ημερών, του γυάλισε μια εύμορφη […]

Ήμουν ακόμη μοναχογιός, όταν φάνηκε και άλλη γλωσσική ζημιά: αδύνατον να ειπώ μεταξύ άλλων, το ρω. Πες κρασί. Κγαθί. Πες ρόδι, Γόδι. Η μάνα μου τελικά σκέφτηκε κάτι παιδικώς φαγώσιμο. […]

H ασφάλεια του να είσαι πολύ κοντός στο αγριεμένο πλήθος