Μόνο πάνω σου

Τον Θάνατο τον συνάντησα στη μέση της πεδιάδας. Στην καρδιά μιας από τις μικρές παραβολές ελευθερίας που ήταν οι σχεδόν καθημερινές εξορμήσεις μου με το ποδήλατο τα απογεύματα έξω από […]

Είμαι 45. Έχουν φύγει πολλοί απ την οικογένεια μου, οι περισσότεροι, άσχετα που δεν τους έχω χάσει ποτέ. Αλλά δεν θυμάμαι να έχω συγκλονιστεί ποτέ τόσο πολύ, όσο μ’ αυτά […]

Όταν κηδεύεται ένα άνθρωπος πλήρης ημερών, ή, έστω, σε μια ηλικία πάνω από το προσδόκιμο ζωής, γιατί αυτό το «πλήρης ημερών» λίγο διφορούμενο ακούγεται, οι κηδείες δεν έχουν οδύνη.  Έχουν, […]

Μπας και γράψω για τους άλλους

Μπελκάντο

Ένας 68χρονος «άνοιξε πυρ» και σκότωσε αρκετούς…Στο τέλος αυτοκτόνησε κι ο ίδιος του. – Ναι, πατέρα, σε σκότωσα γιατί στα 10 μου χρόνια αντί για «Μικρό Ήρωα» μου έδινες να […]

Βαριές υπολογιστικές μηχανές πίσω από βαριές πόρτες. Θα μπορούσε να είναι περιγραφή σκηνικού από σενάριο δυστοπικής ταινίας, αλλά είναι οι κόσμοι που ζούμε, που όταν μαζευτούν όλοι μαζί κάνουν το […]

Μετά τη βροχή συνηθίζω να πηγαίνω σε ένα γραφείο τελετών δυο τετράγωνα από το σπίτι. Εκεί συχνάζει κάτι τέτοιες ώρες και ο Τζιμ Τζάρμους. Δε μιλάμε ποτέ για κινηματογράφο γιατί εγώ […]

Στο χασάπικο του ΑΒ Βασιλόπουλου, πίσω από τη βιτρίνα με τα κρέατα, στέκεται ο Φράνσις Μπέικον. Εξυπηρετεί υπομονετικά και χωρίς χαμόγελο τις κυρίες που ψωνίζουν παϊδάκια και μπριζόλες για το […]