Στην Ελευσίνα οι νερατζιές ανθίζουν τον Απρίλιο
πέρασα έξω από τα κάγκελα με τις αρχαίες πέτρες

Ο μόνος φόβος μου, μη ξεθωριάσουνε τα χρώματα
το κόκκινο της έξαψης, της τρυφερότητας το μωβ

Δεν είχε τίποτα περισσότερο από την νεότητα και τo άσπρο πουκάμισο

Με λένε Γιώργο, μα ως όφειλα δεν είμαι γεωργός […]

Αυτές τις κρύες μέρες εσύ γυρνάς στη σκέψη μου,
άραγε φοράς εκείνα τα ζεστά φιλιά στα χέρια σου;

Μου φαίνεται γελάστηκα και πάλι
στάζαν τα λόγια του υποσχέσεις […]

Μ’ έχει διαλέξει η μοναξιά από πολύ νωρίς
μικρό παιδί τραβήχτηκα από τον κόσμο έξω […]

Πέρασα άγριο θυμό, μέγα.

Έκλαιγα όλη νύχτα εχθές, ήταν σα δυνατή νεροποντή …

Ήθελε τόσο να του πει: Μη φύγεις

στα πόδια του να πέσει, να συρθεί

με χέρια ανοιχτά ν’ αρχίσει παρακάλια.

Έσκυψε και ξαφνικά του φίλησε τα πόδια