Αυτά για ένα μεγάλο Αμερικανό και ειλικρινή φίλο της χώρας μας. Και αυτά για την κατάθλιψη.
Χαμένος στο έναστρο στερέωμα ο καιρός. Όπου καιρός, είναι η ευκαιρία.
Είδα μια ζωντανή συζήτηση για το πως έμοιαζαν τα σίξτις ως προς το σήμερα. Και μάλιστα, εκφέρουν γνώμη πολλοί γεννηθέντες από σεβεντίλα και δώθε. Τι προτιμάτε; Βιωματική ή επιστημονική εκτίμηση; […]
Και βέβαια, ότι και να κάνεις για την αποδοχή του κόσμου θα γυρίσει μπούμερανγκ σε εσένα ως γλοιώδης συμπεριφορά με τεχνητά μέσα και ανήθικους τρόπους εκμεταλλευόμενα από εσένα για λόγους χειραγώγησης και ανειλικρίνειας. Έτσι, θα πουν. Θα σε κατηγορήσουν που προσπάθησες, θα σου κάνουν μπούλινγκ, θα σε εξεφτελίσουν πιο πολύ τελικά από την αρχή, από το ξεκίνημα, από την πρώτη εντύπωση και την πρώτη συμπεριφορά, τότε που τελικά δεν ήσουν αποδεκτός και ξεχώριζες.
Στον τελευταίο πραγματικά συναρπαστικό τελικό που έχω ευλαβικά φυλαγμένο στο σκληρό μου δίσκο και σε τριπλό backup κλειδωμένο σε θυρίδα, είχα κατέβει στο γήπεδο με τα πόδια πουά απ’ τα […]
Ολίγων μηνών αρχιτέκτονας, υπέγραψα μιαν αναπάντεχη επίβλεψη στο Βαρδάρι, και είχα μιαν υπόσχεση για μεροκάμματο ολίγων ημερών, επτακοσίων δραχμών, παρακαλώ,δουλειά που θα έβγαζα σε δέκα μέρες. 15 Μαρτίου 1974, κάπου […]
Στο κολυμβητήριο
Νοέμβριο πρωτάκουσα Soft Machine. The Tale of Taliesin, το θυμάμαι ακόμη γατί κάτι στον τίτλο μου θύμιζε Αλαντίν. Συνειρμικά. Σε μια σπηλιά το αντάμωσα. Το άκουσα στο δώμα του […]