Αποτελέσματα αναζήτησης
Οι ήσυχες νύχτες του Αυγούστου
14-08-2018
Γιώργος Ν. Ευσταθίου
Blogs

Περπατώντας μόνος στο κέντρο της πόλης και συνομιλώντας με το αυγουστιάτικο φεγγάρι, ανέσυρα κάτι ξεχασμένες λέξεις και φράσεις που λείπουν εδώ και χρόνια από το καθημερινό μας λεξιλόγιο όπως, για παράδειγμα, μπέσα ή μπεσαλής

Έπειτα…
30-07-2018
Βέρα Ι. Φραντζή
Σχόλια

Η ζωή είναι  η αλαζονεία της αναπνοής που δεν μπορείς να αποφύγεις. Χρειάζεται αυτοπεποίθηση –νομίζεις- για να συνεχίζεις να εισπνέεις και να εκπνέεις. Κάτι τέτοιες στιγμές που οι πνεύμονες θέτουν τα ηθικά ζητήματα, κάτι τέτοιες στιγμές όμως δίνουν και τις απαντήσεις.

Πεζοδρόμια παντού. Είχα στο μπάνιο πεζοδρόμια;
26-06-2018
Δημήτρης Ντουραμάνης
Blogs

Μένω μακριά απ την Αθήνα, εδώ και έξι χρόνια. Κλείνω τα μάτια…και προσπαθώ να σκεφτώ τι μου λείπει πιο πολύ απ’ το τοπίο. Τα κίτρινα Τρόλεη, που σαν κήτη διέσχιζαν […]

Άγνωστη Ελλάδα
14-05-2018
Αλέξανδρος Ζωγραφάκης
Photo Gallery

Λεκανοπέδιο Αττικής, 2029. Άποψη της Αθηνέτας, της φαβέλας που έχει δημιουργηθεί στη θέση των υποβαθμισμένων πλέον βορείων προαστίων για να στεγάσει, όχι μόνο τους ανέστιους που δεν έβρισκαν σπίτι να […]

Ετικέτες:Αθήνα, γεωγραφία, ζωή,
work in progress
17-03-2018
Βέρα Ι. Φραντζή
Σχόλια

Η σύγχρονη «επανάσταση» των δικαιωμάτων των εργαζομένων θα έρθει από συσπειρωμένες γυναίκες, αυτές με την ηλεκτρονική κάρτα του μετρό και τα ταπεράκια στη τσάντα.

To ημερολόγιο της Συλβί / Ημέρα νεαρών Χριστουγέννων και εξοικείωσης με τον Άγιο Βασίλη
11-12-2017
Βέρα Ι. Φραντζή
Λογοτεχνία
Αναγνώσματα σε Συνέχειες

H Αθήνα ποτέ δεν με στεναχωρούσε. Η Αθήνα για ένα παιδί που μεγάλωσε στο Κερατσίνι έχει το ίδιο εκτόπισμα και επιρροή όπως σε ένα επαρχιωτόπουλο.

Δύο κόσμοι που αποτυγχάνουν στο παρόν
10-12-2017
Βέρα Ι. Φραντζή
Blogs

Υπάρχει αυτό το κτίριο στη Μητροπόλεως χαμηλά κοντά στην πλατεία Μοναστήριον που έχει αυτό το παράλυτο και ακρωτηριασμένο σθένος να υπάρχει ενώ έχει απομείνει κουφιό και άδειο. Τα τζάμια των […]

Βουβό μου κεφάλι
02-11-2017
Βέρα Ι. Φραντζή
Blogs

Η πιο θλιβερή εικόνα που παρατηρώ στις πόλεις είναι οι άνθρωποι μέσα από σκονισμένες τζαμαρίες γραφείων, στον τέταρτο ή πέμπτο όροφο, μοναχικές φιγούρες που στερεώνουν το κεφάλι τους στο δεξί […]

Θυμάσαι; Το υποσχέθηκες
14-09-2017
Βέρα Ι. Φραντζή
Blogs

Οι πεθαμένες κατσαρίδες στα μωσαϊκά του μετρό μας υπενθυμίζουν πως το καλοκαίρι τελείωσε και μάλιστα με τον πιο επώδυνο τρόπο.
Εμείς, οι άλλες κατσαρίδες, περπατάμε σαν ζόμπι και τις προσπερνάμε πηδώντας χαριτωμένα από πάνω τους.
Τι σου είναι και το σαρκίο όταν έχει ακόμα ανάσα μέσα του. Κοροϊδεύει εκ του ασφαλούς.