04.07.2017
01.07.2017
30.06.2017
30.06.2017
29.06.2017
25.06.2017
23.06.2017
21.06.2017
• • •
• • •
Vera J. Frantzh | 06.07.2017
•
Αλέξανδρος Σύρρος | 05.07.2017
•
Panos Dodis | 05.07.2017
•
Georgia Drakaki | 05.07.2017
•
Nicolas Androulakis | 05.07.2017
•
Non impedias musicam
«Σκέφτομαι σημαίνει κρίνω με βάση τη γνώση. Τελεία και παύλα». (Ντάνιελ Μέντελσον: Το μανιφέστο ενός κριτικού). Γνώση σημαίνει αναγνώριση με βάση τη μνήμη και τις αισθήσεις. Δεν υπάρχει τίποτα αισθησιακότερο από τη σκέψη. H μουσική είναι σκέψη – πρέπει πρώτα ο νους να συλλάβει και μετά η καρδιά να αισθανθεί. Η μουσική δεν μας διδάσκει και δεν μας μαθαίνει τίποτα πέρα από τον εαυτό της. Η στοχαστική της αυτάρκεια περιέχει τον πλούτο της θεωρίας και της πράξης με τον τρόπο που τον περιέχουν τα πρώτα βήματα του μικρού παιδιού. «Περπατώντας επάνω σε τούτη τη γη, η καρδιά μας χαίρεται με την πρώτη χαρά του νηπίου την κίνησή μας μέσα στο χώρο της πλάσης, την αλληλοδιάδοχη τούτη καταστροφή κι αποκατάσταση της ισορροπίας που είναι η περπατησιά». (Δημήτρης Πικιώνης: Αισθητικά – Συναισθηματική Τοπογραφία). «Ο άνθρωπος είναι μια εκκλησιά που βαδίζει». (Αύγουστος Ροντέν). «Κάθε μάθηση απαιτεί τη ζωντανή παρουσία ενός δασκάλου». (Δημήτρης Πικιώνης, ό.π.). Αυτό είναι το έλλειμμα της θεωρίας και ο μυστικός πλούτος του αυτοδίδακτου. «Αυτοδίδακτος δ’ ειμί, θεός δε μοι εν φρεσίν οίμας παντοίας ενέφυσεν» (Είμαι αυτοδίδακτος εγώ κι άπειρα μεσ’ στο νου μου τραγούδια μούβαλε ο θεός». Οδύσσεια χ347). «…γιατί καθένας την ψυχή του γρικούσε όλη ψυχές γεμάτη». (Διονύσιος Σολωμός).
Ζωντανή εφαρμογή οι Ίταμαρ Ντοάρι (κρουστά), Άβι Αβιτάλ (μαντολίνο), Ξένια Σίντοροβα (ακορντεόν) σε τούτο το κοντσέρτο, μια μουσική πράξη που αναπλέει με απόκοτη χάρη το ποτάμι της μουσικής παράδοσης από την μουσική προϊστορία ως τον Γ.Σ. Μπαχ, ένα βράδυ στη Ρίγα της Λετονίας. Αντάμα με τα έξι βιβλία του Μικρόκοσμου (1926-37) και τα 44 Ντουέτα για δυο βιολιά (1931) του Μπέλα Μπάρτοκ, τα 32 Ντουέτα για δυο βιολιά (1979-83) του Λουτσάνο Μπέριο, τις 24 Σπουδές για πιάνο (1829-1839) του Σοπέν, τις 12 Σπουδές για πιάνο (1915-16) του Κλοντ Ντεμπισί, και τα δυο βιβλία του Συγκερασμένου Κλειδοκύμβαλου (1722 και 1738-42) του Γ.Σ. Μπαχ – τερπνή, συνθετική και ανεξάντλητη μουσική σχολική προπαίδεια που πρέπει συνεχώς να επαναλαμβάνεται σα βραδινή προσευχή.
Tags: