Στη γειτονιά έχει πολλά διώροφα κτίσματα μισογκρεμισμένα που ζουν παππούδες  και γιαγιάδες που ίσα τα φέρνουν βόλτα. Τα χαλάσματα της ζωής τους στα μπαλωμένα παράθυρα και τις ετοιμόρροπες στέγες. 

Αποψάρες και ανατριχίλες μετά το δεκατιανό

Η κουλτούρα μας

Τις προάλλες, περπατούσα κατά μήκος της λεωφόρου. Εκτός από ένα δυό μαγαζιά που με μεράκι και ενδιαφέρον προσωπικό είχαν σουλουπώσει τους χώρους μπροστά από τα καταστήματά τους που προορίζονται για τη λεπτομέρεια φύσης μέσα σε αυτό το αμείλικτο φυσικό χρώμα του μπετόν, όλα τα υπόλοιπα άσιτα, άχρηστα, κοπρολαγνικοί στόχοι, το άκρον άωτον του ελληνικού ωχαδελφισμού.