... Η μονογαμία της πόρνης Συλβί ...

Το προσόν της Συλβί ήταν από τα πιο σπάνια και ακριβοπληρωμένα χαρίσματα. Άγγιζε την ιδανική συρραφή τέλειων επιδιώξεων και επιθυμιών, την υπέροχη σύμπτωση εντιμότητας με ευθύνη και κάλλους με ανεξαρτησία. Πόσο της άρεσε της Συλβί η αφοσίωση αλλά και το απόλυτο φαγοπότι της σάρκας. Και έτσι σπλαχνικά δινόταν στον έναν που αγαπούσε και τον ερωτευόταν κάθε στιγμή και κάθε βράδυ,  κύτταρο-κύτταρο και καρέ-καρέ. Και όλοι ζήλευαν το πάθος, τον πόθο, την αυτόφωτη ενέργεια της αγαλλίασης από την διαρκή εξέλιξη συναισθημάτων και ερωτικής οργιώδoυς κατάνυξης σε ένα δωμάτιο μα χίλιους κόσμους. Ποια ομορφιά και ποια ιδιοφυία μπροστά στο συντροφικό μοίρασμα και την ανυπέρβλητη σωματική εκτόνωση σε μία ζωώδη στιχομυθία με τους ίδιους πρωταγωνιστές;