Γιώργος Ζαχαρίου: Συνετώς* ανάγνωθι συχνάκις!

Σε τούτον δώ τον απαράκλητο σαν σκοτεινιάσει τόπο, καθόμουνα έχοντας μαζέψει άγρια ρίγανη, και διάβαζα για τους Αιτωλούς Δασκάλους τον Ευγένιο (Γιαννούλη) τον Αιτωλό, ανακηρυγμένο πλέον Άγιο της Εκκλησίας, και τον μαθητή του Αναστάσιο τον Γόρδιο (1654-1729) από τα Βραγγιανά των Αγράφων.

Στο ξέφωτο ίσα κάτω φωτισμένο μέσα στην καταιγίδα διακρίνεται το εκκλησοκάντηλο των Αγίων Αναργύρων όπου έχει τραβηχτεί μια από τις πιο γνωστές φωτογραφίες του Άρη Βελουχιώτη και του αδελφού του μαζί με άλλους αντάρτες. Το αρχηγείο του ΕΛΑΣ. Ματωμένοι τόποι.

Διαβάζω: Στις 24 Μαρτίου 1720 ο Αναστάσιος Γόρδιος στέλνει στον Αιτωλικιώτη μαθητή του Ιωάννη Καραντινό σαν δώρο λίγη ρίγανη γραφοντάς του « σου στέλω ρίγανιν και κράνεια ότι τέτοια είναι τα δώρα των πτωχών όπου κατοικούν είς άγρια βουνά…»

Σ’ αυτά τα άγρια βουνά δίδασκαν γράμματα και επιστήμες τους σκλαβωμένους Έλληνες, δουλεύοντας για την ελευθερία τους, και αναγκάζοντας -τρόπον τινά- τον Ζήσιμο Λορεντζάτο να γράφει στα Collectanea num.55 «Γυρεύω να μάθω περισσότερα για την θαυμαστή γραφή του Ευγενίου (Γιαννούλη) του Αιτωλού (+1682) από τις ζωντανότερες που ξέρω πριν από το Μακρυγιάννη».

Ξέρεις τι είναι να νοσταλγείς τον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου, τίποτε δεν είναι πιο πικρό, μας είπε ο Σεφέρης, κι αυτή η νοσταλγία με γεμίζει πόνο, λέω κι εγώ.

*Συνετώς= επιρρημ. του συνετός= αυτός που ενεργεί αφού πρώτα σκεφτεί λογικά και με αυτοσυγκράτηση, που δεν προβαίνει σε ακραίες ενέργειες, που έχει σύνεση.