Πάντα έτσι γίνεται. Πάντα ένας άλλος άντρας θα βρίσκεται για να τραβάει προς την έξοδο από την πατρική αγκαλιά τα κορίτσια: ο μάγος στο δρόμο, ο δάσκαλος στο σχολείο, το λαϊκό ίνδαλμα-ο Σάκης ας πούμε!- ο καθηγητής στο λύκειο, μέχρι κάποια στιγμή να φτάσει στον κρίσιμο εκείνο συνομήλικο της που θα της πιάσει αληθινά το χέρι. Ο μπαμπάς θα μένει πάντα μια ανάμνηση σιγουριάς και προστασίας του κοριτσίστικου σύμπαντος κόσμου της, έτσι όπως θα αναδύεται μέσα απ’την άσβεστη μνήμη των φιλιών και της αγκαλιάς του.