Πάνος Θεοδωρίδης: Ο Γεωπόνος Πατήκας

Αι! εις την μακρά διαδρομήν του βίου, συχνάκις ήλθον εις όχθαν όπου συνωστίζοντο δακρυρρόεις παραπόταμοι, ρεματάκια και γκιόλες ηχηρού ρίγους, πλην ενίοτε οι συναντώντες με έφερον στιγματογραφίαν οδηγούσαν με ασφαλώς. Ετζι συνέβη με τον Γεωπόνον Πατήκαν.

Ηλθεν περι το έτος 1991 εις το χωρίον και τον εδέχθην δίπλα στην τριανταφυλλιάν που είχα μετατρέψει σε ευθύσωμον δένδρον αναμένοντας να επαινέσει του ερασιτέχνου τον κόπον.

Μπά.

Ηρθε και μου είπε τα εξής.

Πάνο σε ξέρω και με ξέρεις χρόνια άνω των σαράντα. Επιθυμώ να γενώ Πρόεδρος των Alumni της αξέχαστης σχολικής μας τάξης του 1964/65. Θέλω την βοήθειάν σου.

Να σε την δώκω, Πατήκο, του λέγω. Αλλα ινατί Πρόεδρος στην τάξιν;

Διότι εσύ είσαι κοαμοπόλιταν ,κωλοχιπαριό και αναρχοκουμούνι, αλλά εμείς που βαστάζομεν τας Θερμοπύλας, πρέπει να σύρωμεν τον τσάμικον, να γλύψουμε το παγωτόν, να γίνουμε πρόεδροι και αντιπρόεδροι και αντεπιστέλλοντα μέλη. Αλλως ,η πολιτική καρριέρα που θέλουμε, θα την λάβει ο Τζαμτζής και άλλοι οργανωμένοι.

Αχ, Πατήκα, του λεγω, δεν είσαι και ντόπιος που τους ρωτούσαμε τι κόμμα είναι και έλεγαν "Πιπίνο" στη δεκαετία του 50 και "Πέτσο μπε" τις ακόλουθες.

Δίκιο έχεις, είσαι και γουστόζος, κεκέ, μου λεγει. Αλλα ειπέ μοι, γιατί με λέγεις Πατήκαν ενώ λεγομαι Ντίνας Μπίκας ως Σαρακατσάνικη ρίζα;

Διότι άνκαι γεωπόνος, μου πατάς τους πανσέδες, μαλάκα που θέλεις και βουλευτιλίκια, του απαντώ.

Εφυγε αφου με αποκάλεσε μαδαφούκα.