Πάνος Θεοδωρίδης: To αφήφιστον της εκλογής

Μη χολοσκάτε, εσείς που περιμένετε να βρείτε μάννα εξ ουρανού και μελαγχολείτε με την αντιπολίτευση που φέρεται τόσο αμήχανα. Δεν πρόκειται για επιλογή μεταξύ δύο στραβών γιαλών. Σκεφτείτε το σαν ανταρσία στο ίδιο σκαφίδι. Από την άλλη, εδώ δεν είναι «τι Πλαστήρας, τι Παπάγος».

Το κόμμα που φιλοδοξεί να κυβερνήσει:

-Πήγε να στρώσει την κατάσταση το 2014, και κώλωσε από τις ευρωεκλογές, άρχισε το κατενάτσιο, κι άρχισε να ρετάρει.

-Στο δημοψήφισμα, έλαβε μέρος!

-Μετά την διαπραγμάτευση του 2015, έσπρωχνε τους άχαρους «αμάν, υπογράφτε!» και ψήφισε εκείνα τα εκτρωματικά μέτρα.

-Οι προτάσεις που έκτοτε διατύπωσε, ωσάν να βγήκαν από το ίδιο καλούπι με των αλλωνών, απλώς με άλλο υλικό, που ενίοτε έφερνε δυσάρεστες σκέψεις.

-Δεν φτάνει που ήταν κόμμα ήδη επιβαρυμένο με αστοχίες, έπρεπε να αποκαταστήσει και τον Μητσοτάκη ως Εθνάρχη, δηλαδή «ξεχνούσε» πως θα μεσολαβούσε τουλάχιστον μια πενταετία φοβερής Κρίσης.

-Ακολούθησε πιστά την ατζέντα και την σμίλη των αλλωνών. Αυτό ηταν και το μεγάλο μπρακ.

Και μη ρωτάτε «μα, τι να έκανε;»

Αν δεν υπέγραφε και δεν έπαιζε τον Ευρωπαίο κηπουρό, και απείχε από κάθε διαδικασία «συντεταγμένης πολιτείας» και λοιπές μάντολες, θα έβρισκε τουλάχιστον καιρό να σκεφτεί εναλλακτικές, κι όχι να κυνηγάει τις ανοησίες και τα ψέμματα κάθε εμπνευσμένου κάλπη.

Η ζυγαριά είναι πειραγμένη. Σε πόσες διαλέκτους πρέπει να σας το γράψω;

Κάθε εβδομάδα, χάνετε κι από ένα δυναμάρι. Υπάρχετε μόνον χάρη στην ανυπαρξία των άλλων.

Δεν θέλουμε τρισδιάστατα αντίγραφα. Θέλουμε κυβέρνηση, δικαιοσύνη και ισονομία.

Σαλιώστε το μολύβι με τη γλώσσα, γράψτε τις ρημάδες τις δέκα εντολές σας. Εν δεν είναι δέκα, άς είναι πέντε. Αυτές που μας φερμάρετε, έχουν σπάσει και θρυμματιστεί. Για τα ίδια πηγαίνετε ολοταχώς, απλώς γραβατωμένοι.

Αυτό που με μανιάζει είναι πως τα ξέρετε αυτά. Αλλά μέσα σας θάλλει η φρούδα ελπίδα πως θα καταφέρετε την αυτοδυναμία.

Τους αλλουνούς, η ευχή είναι να τους ξεχάσουμε. Αλλά εσείς θα λουστείτε όλον τον αποθαρρό.

Πρακτικό τμήμα (ποιοί θα λακκίσουν)

-Οι δημόσιοι υπάλληλοι, εκτός από τους βαμμένους γαλάζιους και κάτι Δημαρίτες νοσταλγούς του 2012/13.

-οι αναμένοντες επιδόματα, κοινωνικά προγράμματα και συντριπτικώς, οι κάθε λογής συμβασιούχοι.

-οι ιδεοφορούντες που δεν ξεχνούν τι σημαίνει δεξιά, όχι τόσο λίγο που φαντάζεστε

-οι νέοι που απαγορεύεται να παίζουν κρατικό τζόγο κάτω των 18, αλλά θα ψηφίζουν από τα 17.

-οι μαθητές, άρα και πολλοί γονείς και πλήθος που οραματίζεται εκπαιδευτικές ελαφρύνσεις

-αρκετοί καραμανλικοί, εάν δεν τους γίνουν μερικά χατίρια.

-οι προσφάτως μεταναστεύσαντες, από αδυναμία επιστροφής

-Kαι ο λεγόμενος «ξένος παράγων», που τέτοια τεφαρίκια δεν πρόκειται να ξαναβρεί

Δείτε επίσης:

Risk

H ασυδοσία του λόγου

To αψήφιστο της εκλογής