• • •
• • •
Vera J. Frantzh | 06.07.2017
Panos Dodis | 05.07.2017
Georgia Drakaki | 05.07.2017
Nicolas Androulakis | 05.07.2017
Οι μούργοι
Πάνος Θεοδωρίδης | 17.12.2016 | 02:47
Εδώ και αρκετές εβδομάδες, ένα νέο  τηλεοπτικο φαινόμενο δουλεύει στα πάνελα των σχολιαστών. Είναι η παρουσία ενός φυτευτού μούργου, έρμου και σκότεινου, που συνυπάρχει με τους κλασικούς σχολιαστές των καναλιών.
 
Έχει τον τίτλο του δημοσιογράφου ή κάτι παρόμοιο και υπνώττει σιωπηλός, χωρις να διακόπτει άνθρωπο. Η δουλειά του είναι διπλή : να «υπενθυμίζει» και να «επιχειρηματολογεί».
 
Παράδειγμα υπενθύμισης: όταν οι συζητητές ασχολούνται με το διαβόητο «3,5%», αυτοί, παρεμβαίνοντας, «θυμίζουν», απροκατάληπτα, στεγνά και αποκαλυπτικά, ότι οι Σαμαράδες καιτο σόι τους «είχαν δεχτεί 4,5%».
 
Παράδειγμα επιχειρήματος: σε κάθε νύξη πως υπάρχει υπερφορολόγηση ή κάτι παρόμοιο σε έναν τομέα, ο μούργος εξηγεί πως αυτά είναι συνεχή από το 2010 και πως η μεγάλη σφαγή έγινε στο παρελθόν.
 
Οπότε οι «αντίπαλοι», κανένας του Κέντρου με νοσταλγίες, κανένας νεοδημοκράτης φιλοκατήγορος, κανένας του Λεβέντη ή του Ποταμιού υπό πνευματική συρρίκνωση, χάνει τον ειρμό και αναλίσκεται σε φιλολογία περί αριθμών και μπακαλοτέφτερου της Παλαιάς Ιστορίας, και η συζήτηση χάνεται το «εσεις τότε » και στο «εμείς όμως».
 
Συμπαθάτε με, αλλά στην Δυτική Ελλάδα, αυτό λέγεται «αρκίδια μάντολες».
 
Εξήγησα στο χτεσινό άρθρο μου ότι μεγάλο μέρος της κυβερνητικής επιχειρηματολογίας  στηρίζεται σε απολειφάδια ποσαδιστών και μερικών παμπλικών συνειδήσεων ,όπως η κυβερνητική αρχή «Αντίσταση, Ανυπακοή κι όπου γίνεται, Ανατροπή».
 
Με δυό λόγια, υπό την αίσθηση πως είσαι ολίγος, αγράμματος και κάλπης, ρίχνεις μελάνη όπου μπορείς, λές δυό χαζομάρες που περιέχουν την έκφραση «πολιτική διαχείριση», τρώς τον αποθαρρό σου και κουλουριάζεσαι αναζητώντας φταίχτες έξω από το μαντρί σου και παριστάνεις  τον κυβερνήτη.
 
Διότι δεν σε ενδιαφέρει που θα καταστραφείς, αργά η γρήγορα, η «μαύρη αντίδραση» θα επικρατήσει και θα έχεις μπροστά σου πενήντα χρόνια συνεχούς γκρίνιας για την «επανάσταση που χάθηκε».
 
Εξάλλου, τις τριακόσιες χιλιάδες ψηφοφόρων που ξεκίνησαν την εκστρατεία σου, πάλι δίπλα σου θα τους έχεις.
 
Τα ζούδια και τα εύπιστα πλάσματα που σε ψήφισαν, ούτως ή άλλως ήταν απ΄αλλού και αλλού θα επιστρέψουν. Ας πρόσεχαν και άς φρόντιζαν.
 
Και μόνον ο τρόπος που χρησιμοποιούν την πηχτή μαύρη καραμπογιά γυναίκες και άνδρες πολιτικοί σου, δείχνει πως δεν λέτε να δραπετεύσετε από την χώρα της μαντέκας και του φούμου που αλείφαμε τις ξυλόσομπες.
 
Όποιος ζήσει ή κρατήσει τα μυαλά του στην επόμενη δεκαετία, θα περάσει την μπατίρικη ζωή του και θα να αναρωτιέται τι συνέβη και πάθαμε γλαύκωμα όλοι μαζί, διαβάζοντας αναλύσεις ερευνητών που θα δείχνουν πόσο ευνοημένοι της ζωής στα χρόνια «της καταραμένες διαπλοκής» υπήρξαν οι αυθεντικοί Συριζαίοι, πώς τους δέχονταν σε επιχειρηματικούς ομίλους και ομάδες εργασίας, να ρουφάνε με το καλαμάκι τα κονδύλια ερευνών και τις συμμετοχές τους στο γαϊτανάκι των στημένων διαδικασιών,αλλά γι αυτά έχουμε καιρό: τώρα είναι κυβερνήτες, που αποτελεί μια ιερή κατηγορία για τους συνέλληνες.
 
Βέβαια, με την αντιπολιτευτική αδράνεια που κυκλοφορεί, οι δέκα μικροί μούργοι που χαλάνε τις συζητήσεις στα ακαταλόγιστα πάνελα, φτάνουν και περισσεύουν παίζοντας την συμπολίτευση.