• • •
• • •
Vera J. Frantzh | 06.07.2017
Panos Dodis | 05.07.2017
Georgia Drakaki | 05.07.2017
Nicolas Androulakis | 05.07.2017
Το μεγάλο "ίσως"
Πάνος Θεοδωρίδης | 09.10.2016 | 04:35
Στις διαφημίσεις, κανένας δεν «διαλέγει»: όλοι «επιλέγουν».
 
Έχει κάτι το σικάτο (και δεν είναι σικέ) το σταυροδρόμι της «επιλογής», ενώ «διαλέγοντας» μπορεί και να σε στοιχειώσει η έκφραση «δευτέρας διαλογής».
 
Και η λέξη «Ρομά» φαντάζει αξιοπρεπές όνομα για την συνύπαρξη ενώ οι κατσίβελοι είναι άξιοι της μοίρας τους.
 
Μάλλον απ΄τον πολύ «Εύξεινο πόντο» το πάθαμε.  Το βάφτισμα , εννοώ, σε αποσταγμένα νερά.  Εάν έτσι το λέμε, έτσι πρέπει να είναι.
 
Όλα τα γεγονότητα του βίου, πρέπει να ελέγχονται ως προς το φώς κα το σκοτάδι, το προοδευτικό και το συντηρητικό, το άσπρο και το μαύρο. Το «μάλλον», το «ίσως», το «δεγκζέρω», το «χμ» είναι πρόσημα για τρέσαντες, για κλανιάρηδες, για μπερδεμένους.
 
Η τάση να συνασπιζόμαστε γύρω από δύο πόλους, θεωρείται αυτονόητη.
 
Ακόμη δεν έχει καταγραφεί στην Ιστορία το θέαμα τριών στρατών που μάχονται επιδιώκοντας ο ένας τον αφανισμό των άλλων δύο.
 
Μήτε υπάρχει ακόμη ομαδικό παιχνίδι με τρεις εστίες, τρία καλάθια. Ακόμη και το «κορόνα-γράμματα» που παίζεται εθιμικά, στην περίπτωση που το νόμισμα κάτσει όρθιο, η διαδικασία επαναλαμβάνεται.
 
Και τι καταλάβαμε από αυτές τις κόντρες; Γιατί οι «τρίτοι δρόμοι» κατηγορούνται με τόσο πάθος;
 
Όταν ο δρόμος της Αρετής και ο δρόμος της Κακίας περιέχουν ακριβώς τα ίδια συστατικά, αλλά ο ένας οδηγεί σε παράδεισο και ο άλλος σε κόλαση;
 
Όταν μάλιστα η άφεση αμαρτιών, η συγχώρεση, η λήθη και η λησμονιά, μαζί με μπόλικη άγνοια, ανατοκίζονται, επιστρέφουν ως αίτημα, επαινούνται και περιφρονούνται ασταμάτητα;
 
Αντί όλα τα μονά-ζυγά της Ιστορίας, προτιμώ το «πέτρα, χαρτί, ψαλίδι». Το καθένα ηττάται από το προηγούμενο και υπερνικά το επόμενο.
 
Και το παπατζιλίκι, μια χαρά τεχνική είναι. Όπως και η παρταόλα.
 
Ζούμε σε τρεις διαστάσεις.
 
Και, ως δημοκράτες, υπό τρεις εξουσίες.
 
Βλέπετε τι γίνεται με την παραμικρή απόπειρα «να μας κάνουν τα τρία δύο», κατά την σεξική και ασελγώς σαδομαζοχιστική έκφραση.
 
Κι αν όλα τα συστήματα ενός αεροπλάνου ή ενός εμβίου όντος είναι συνήθως διπλά, αυτό οφείλεται στο ότι τα ανταλλακτικά είναι χρήσιμα.
 
Εξάλλου, από τοτε που έχουμε πιστούς του Τρίτου οφθαλμού, τοίχων «που έχουνε αυτιά», ζάχαρη κι αλάτι με τη σέσουλα στα κουλούρια Θεσσαλονίκης, και χταπόδια που εφάπτονται γυναικείων ιαπωνικών σωμάτων στις ονειρώξεις της χώρας του ανατέλλοντος Ηλίου, καταλαβαίνετε ότι βρισκόμαστε σε έναν κόσμο όπου τα λόγια είναι για την πλάκα μας, ενώ η πράξη εν σιωπή ,η μόνη Εξουσία.
Δείτε επίσης:
d337b40c49a281cdf11ea798a648b31b.jpg