Πάνος Θεοδωρίδης: Με τον τρόπο του δόκτορος Ντραίηκ Ραμορέ.

Τέρμα το κυνήγι των αισθήσεων.Έξω απο το δωμάτιό μου, μόνον εάν το απαιτεί το μνημόνιο. Μιά βόλτα τη μέρα, δυο χιλιόμετρα πηγαινέλα. Στους πάντες, «όχι, ευχαριστώ». Μόνον δυο άνθρωποι θα έχουν ελεύθερη πρόσβαση στον χρόνο μου. Οι άλλοι απόθαναν.

Η κάμπια ύφανε το κουκούλι της. Η πεταλούδα (λέγεται και ψυχή) ετοιμάζεται και πάλι για τη θνησιγενή της πτήση. Το είδα ,η το διάβασα, πολλές φορές αυτό το έργο. Το΄μαθα απέξω.Οι συμφωνίες ολοκληρώθηκαν. Οι υμνογράφοι αντικαθιστούν τους κειμενογράφους. Ώρα για εξαργύρωση.

Δεν θυμάμαι καμία μεταπολιτευτική κυβέρνηση που δεν αισθάνθηκε ότι το «έργο της» δεν αξιοποιείται «επικοινωνιακά» και ως αντίμετρο έστελνε τους πάντες σε «εκστρατεία ενημέρωσης των επιτευγμάτων της»

Οι γερασμένοι και οι απόμαχοι, κάνουν μια τελευταία πιρουέτα με την βοήθεια της περπατούρας τους και έπειτα, σιωπούν ευτυχισμένοι. Στα νέα συνέδρια, στις νέες πηγές αποφάσεων, ο τόπος είναι γεμάτος αντικαταστάτες, με διαφορετικό φυζίκ, κάτι προς το ηδονί, κάπως ανεμελί στο χρώμα της κραβάτας, ή προς πιό απαλό μωρομαντιλί, αλλά το μυαλό έχει ήδη μεταβληθεί σε έναν ραμολί κιμά.

Δεν είναι ώρα για πρόσφυγες και μετανάστες και ανεργία και διακρίσεις και καταγγελίες και δικαστικές διερευνήσεις. Ένα πελώριο ρεύμα εσωτερικών μεταναστών της πολιτικής, κατευθύνεται στις μόνες δύο διαθέσιμες θερμοκοιτίδες: στην «πρόοδο» και στην «συντήρηση». Οι θέσεις έχουν προκηρυχθεί. Οι εραστές θα γίνουν σύζυγοι.

Αποφάσισα να βάλω μυαλό. Αρκεί να βρω κάποιο διαθέσιμο.

Δεν ξέρω που βρίσκεται ,αλλά τουλάχιστον ξέρω που ΔΕΝ θα το βρω, επομένως η περιοχή ερεύνης περιορίζεται αισθητά: όπου κυκλοφορούν πολλές λέξεις, δεν έχει χαΐρι.

Δείτε επίσης:

Γράμμα ενός τσαλαπετεινού στον Μπάρμπα

Η εξουσία διαφθείρει

0743a27daa3a7315acdc38a44252db0c.jpg

Ντάλα μεσημέρι