• • •
• • •
Vera J. Frantzh | 06.07.2017
Panos Dodis | 05.07.2017
Georgia Drakaki | 05.07.2017
Nicolas Androulakis | 05.07.2017
Γιαρμούκ
Πάνος Θεοδωρίδης | 15.11.2015 | 02:05
H ISIS θέλει να γίνει χαλιφάτο.Χωρίς Αλή, χωρίς τις αιρέσεις που γεννήθηκαν μετά την Τρίτη γενιά του Προφήτη.
 
Η επιστροφή στην απλότητα της Ράτζια, χωρίς καν την στρατηγική της Τζιχάντ, είναι η Αξία της, μια Αξία που αντλείται από το Κοράνι, και δεν προέρχεται από τα Οράματα του Δυτικού Ανθρώπου, του μπουχτισμένου από την πολυνομία και την Διπλωματία.
 
Η ISIS δέχεται ζηλωτές και υποτελείς.
 
Όλους τους άλλους, τους δολοφονεί.Τελετουργικά.
 
Οι ζηλωτές της είναι μια πανσπερμία από πεπεισμένους. Οι υποτελείς της, δίνουν έναν φόρο και παραμερίζουν, γίνονται αόρατοι, με τα χείλη πανιασμένα από Ιερό Τρόμο.
 
Εμείς είμαστε «όλοι οι Άλλοι». Δηλαδή αυτοί που δεν έχουν το ιδιότυπο Σέβας. Δεν βρισκόμαστε στην άμεση ζώνη του ενδιαφέροντός τους.
 
Πρωτεύει να εξοντωθούν οι «περίπου». Οι Σιίτες, οι κομψευόμενοι Σουνίτες, οι Αλεβίτες, αυτοί που κατά τη γνώμη της ISIS εφαρμόζουν πλημμελώς την Σαρία και διατηρούν είδωλα.
 
Από μας, περιμένουν να δηλώνουμε πως είμαστε με το Παρίσι, με το Σαρλί, πως είμαστε έξαλλοι με τον τρόπο που δολοφονούν, που βατεύουν γυναίκες, που οπλίζουν παιδιά.
 
Που ανάβουμε κεράκια σε ολονυχτίες τιμώντας νεκρούς, διαβάζοντας άρθρα που αλληλοσυγχαίρονται επειδή διατηρούμε στο πετσί μας, την μυρωδιά της ανθρωπίλας, που γι αυτούς είναι μια μπόχα που την  ανέχονται.
 
Την ανέχονται, όπως την ανέχτηκαν οι προκάτοχοί τους, αφού το βλέμμα μας έχει αμφιβολία,λατρεύει τη ζωή και  ασεβεί ως προς τους ηγέτες μας, που βαθέως περιφρονεί.
 
Διότι μας θεωρούν εξ αυτού, υποδεέστερους στρατιώτες.
 
Και μας περιμένουν στον Γιαρμούκ, στον Ιερομίακα.
 
Στον ποταμό Γιαρμούκ, οι διάδοχοι του Αβουβάχαρου, έχοντας την πλατη τους στην έρημο, με το ζόρι σαράντα χιλιάδες καβαλαρία και πεζικό, ήρθαν αντιμέτωποι με τον Ηράκλειο που στρατήγευε από την Αντιόχεια, και έστειλε τέσσερις κολόνες ασκέρι, Πέρσικο, Σλάβικο, Αρμένικο και Αράβικο, τέσσερις φορές μεγαλύτερο από τους αντιπάλους του.
 
Η μάχη κράτησε απο τον δεκαπενταύγουστο του 636 έως την 20η Αυγούστου.Το ιππικό των Αράβων όργωσε το πεδίο, αναγκάζοντας τους Ρωμαίους σε στατική άμυνα και τους εξόντωσε.Σε μια φάση, ένα απόσπασμα ιππικού τους υποχώρησε, και τους πήραν στο κυνήγι οι γυναίκες τους που ξεπάτωσαν τους στύλους από τις σκηνές τους, και τους γύρισαν στη μάχη.
 
Ο Ηράκλειος απέδωσε την ήττα στο ότι παντρεύτηκε την ανηψιά του και αποχαιρέτισε με θερμά λόγια την Συρία.
 
Επιστρέφοντας στην Κωνσταντινούπολη, με τον Τίμιο Σταυρό, ήταν τόσο διασαλευμένος, ώστε δεν άντεχε να περάσει τον Βόσπορο και έστησαν γέφυρα με δερμάτινα παραπέτα, για να μη βλέπει τη θάλασσα.
 
Στην συνείδηση των Ευρωπαίων, που έχει φοβηθεί, έχει θαυμάσει και έχει δαμάσει προσωρινά τους Γέρους του Βουνού, τους ασσασσίνους, δεν γίνεται καμία σύνδεση των «αθανάτων» των ανατολικών στρατιών με τους αυτοκτόνους των πόλεων και των πεδίων των μαχών.
 
Ξεχνούν ότι όποιος περιφρονεί τον θάνατο, αθάνατος καθίσταται.
 
Οι δυτικοί άνθρωποι, καμιά φορά κοροϊδεύουν τα ουρί του παραδείσου τους και τα πιλάφια που τους περιμένουν στην άλλη  ζωή, σχετικά αμήχανοι για την προφανώς αόριστη συνύπαρξη με αγγέλους και προφήτες στον δικό τους παράδεισο, όπου οι ηδονές θεωρούνται κόλαση.
 
Στα μέρη αυτά, μόνον άθρησκοι ή παραλλαγές του Ισλάμ είναι σε θέση να νικήσουν και να νικηθούν. Και πρόκειται μόνον για τα πρόθυρα της βαθειάς Ασίας. Κάτι Σαλαδίνοι, κάτι Ταμερλάνοι.
 
Επί αμέτρητους αιώνες, βρήκαν το κουμπί του Ισλάμ: την διχόνοια και την αλληλοσφαγή. Κι όταν ο Άλλενμπι χώρισε με ευθείες γραμμές την έρημο, νόμισαν πως με τους εμίρηδες σε πάχυνση και να μοιράζουν ρολόγια στα δυτικά ξενοδοχεία, ξένοιασαν.
 
Η ISIS περιμένει Αμερικάνους ,Γάλλους, Άγγλους και Ρώσους στον Ιερομίακα. Τους εξωθεί.
 
Αλλά τους θέλει επαγγελματίες, καλά εκπαιδευμένους, με απίστευτη δύναμη πυρός, φέτες τα κορμιά τους από την εκπαίδευση και τα γυμναστήρια,μπουκωμένους από σινεμάδες και στερεότυπα, δηλαδή στρατά παρόμοια με των Γάλλων στην Αλγερία και των Ιταλών σε Τυνησία και Λιβύη, Αμερικάνων και Βρετανών στο Ιράκ, δυο φορές και στο Αφγανιστάν.
 
Εύκολα να κατακτούν, δύσκολα να επικρατούν.
 
Σε αυτό το εξοργιστικά απλό σχήμα, οι πρόσφυγες και οι φράχτες στα σύνορα, είναι απλώς άσχετα φαινόμενα.
 
Διότι ο Δυτικός άνθρωπος έχει συχνά αντιμετωπίσει τους διαφορετικούς με ανήκουστες σφαγές και απίστευτους περιορισμούς, εις μάτην.
 
Στον Λεβάντε υπάρχει ένα κλειδί, και δυστυχώς για όλους μας, δεν είναι τα πετρέλαια, και οι περίτεχνες γεωστρατηγικες βυθομετρήσεις.
 
Είναι το κλειδί που ανοίγει σε εμάς την Κόλαση και σε εκείνους τον Παράδεισο.
 
Ελπίζω και εύχομαι να μη τα παίρνετε τοις μετρητοίς αυτά.