05.07.2017
03.07.2017
03.07.2017
03.07.2017
02.07.2017
01.07.2017
01.07.2017
30.06.2017
30.06.2017
30.06.2017
29.06.2017
29.06.2017
• • •
• • •
Vera J. Frantzh | 06.07.2017
•
Αλέξανδρος Σύρρος | 05.07.2017
•
Panos Dodis | 05.07.2017
•
Georgia Drakaki | 05.07.2017
•
Nicolas Androulakis | 05.07.2017
•
Ο Ταξακαραμπάς
Του πήγα ένα κομμάτι καρπούζι που βρήκα στην άκρη του Μεγάλου Ξύλου.
Ονειρευόταν κάτι, αφηρημένος και άνοιξε τα καπάκια του όταν με είδε φορτωμένη.
«Σου πάει το κόκκινο καφτάνι με τα μαύρα πουά» τον πείραξα.
«Κάθε μέρα μου λες το ίδιο αστείο» γκρίνιαξε.
«Με σένα μόνον μου συμβαίνει αυτό. Μοιάζεις συνεχώς αφηρημένος» και έκοβε από το καρπούζι ξέφτια ρουφώντας το χυμό. «Θέλεις να πάμε απέναντι;»
Δεν περίμενα να συμφωνήσει. Εξαφανίστηκα και βρέθηκα στο δασάκι με το γεράνι.Είχε μελίγκρες και το καθάριζα.Τις έσπαζα με τέχνη και όταν τις σκότωνα έμοιαζαν με ξεραμένες πράσινες κηλίδες.
Ήρθε δίπλα μου από το πουθενά. «Ανησυχώ τελευταία στην Αυλή. Πρέπει να μετακομίσουμε.Άρχισε η ζέστη και οι Τρωπ κάθονται εδώ συχνά και ρεμβάζουν»
«Οι Τρωπ δεν μας πειράζουν. Σου είπα μια εμπειρία μου...»
«Ξέρω, φτάνει» του λέω. «Σε έπιασε ένας με περίσσια αβρότητα και σου φυσούσε απαλά στην ράχη»
«Και μετά με έβλεπε που έφευγα και γελούσε»
«Δεν τους καταλαβαίνω τους Τρωπ. Η φωνή τους μοιάζει να βγαίνει από ηφαίστειο. Η από μυρμηγκοφωλιά»
«Γιατί δε χρησιμοποιείς τον ηχητικό συμπυκνωτή, να τους καταλαβαίνεις;» απόρησε.
«Πρέπει να έχει χαλάσει»
«Να πάμε στον Ταξακαραμπά και στον Επίτροπο να στον επιδιορθώσει» μου λέει μαλακά.
«Δεν υπάρχει πλέον Ταξακαραμπάς» τον κόβω. «Και ο Επίτροπος έχει μετακομίσει στη ζούγκλα μιάς άγριας τριανταφυλλιάς και ζουπάει μελίγκρες»
«Χαιρετίσματα τότε από τους Τρωπ ότι περνάνε Κρίση. Δεν ξέρω τι είναι Κρίση, αλλά έτσι το αποκαλούν. Και το γράφουν.Πέρασα ένα απόγευμα πάνω σε μια ξεχασμένη τους εφημερίδα.Κάτι με μνημόνια και κόκκινες γραμμές»
«Τον Ταξακαραμπά τον σκότωσα» του λέω απότομα. «Τον δάγκωσα στο μούτρο και το ξερίζωσα. Δεν τρώγονταν-σκληρό και ξυλώδες»
Έμεινε ακίνητος και σιωπηλός. «Θα βρούμε άλλο συνεργείο επισκευής, μη νοιάζεσαι. Στο απέναντι ακαθόριστο λευκό μακρινό σπίτι που κατοικούν άλλοι Τρωπ, θα βρούμε εύκαιρους τεχνίτες»
«Αισθάνομαι ένοχη που τον σκότωσα, δεν ξέρω τι μ΄έπιασε. Κι έχω τύψεις»
«Πρέπει να σε πάρω μακριά από εδώ, να σε πάω κοντά σε νερά και τον ήχο τους, να ξεχάσεις»
«Δεν πρέπει να τιμωρηθώ;»
«Μου φέρνεις καρπούζι και μαλακούς γαλαζωπούς κοριούς και σ΄αγαπάω» μου λέει «αλλά έχεις ζήσει πολύν καιρό με τους Τρωπ και τα κολλήματά τους. Χίλιες φορές σου έχω πει πως εμείς οι πασχαλίτσες δεν έχουμε νόμους»
