Πάνος Θεοδωρίδης: Αισθηματική αγωγή

Θέλω να ζήσει και να περάσει τουλάχιστον εννιά από τα εκατόν εννιά χρόνια που εύχομαι να ζήσει, χωρίς να λαχταράει από πρωτοσέλιδα, χωρίς πολιτικούς που διασταυρώνουν τα ξίφη τους, με ολιγονομία και χιούμορ, με μεράκια και σιωπή.

Ακόμη και σε συνθήκες Κρίσης, να μη χάνει την κρίση του. Να μη τον εχθρεύονται επειδή είναι διαφορετικός. Να μη τον παινεύουν επειδή είναι βολικός. Κι όποια άτομα αγαπήσει, να είναι αμοιβαίο.

επι της διαδικασίας

Προσέξτε.

Βλέπω τους οπαδούς σας. Βλέπω τους συμπαθούντες. Προσέξτε. Σας έχουν διαλέξει με ημερομηνία λήξεως. Καθώς δεν έχουν καταλήξει «στην απόφαση της λησμονιάς», δεν έχουν μέσα τους κλιτότητα και συγχώρεση.

Έτσι και σας απορρίψουν, η επιστροφή στην κόλαση θα μοιάζει ταξίδι στον παράδεισο των ηλιθίων.

Δεν βουβαίνονται. Ελπίζουν σε σας. Σε λίγα και απλά ζητήματα. Αυτά που τους ενοχλούν, τα δικαιολογούν. Αυτά που τους απογοητεύουν, δεν τα εξομολογούνται καν.

Στις μοκάρες τους οι δραχμές και τα μνημόνια και η συντεταγμένη πολιτεία και οι διαδικασίες και μερικοί προφανώς ανίκανοι που έμειναν δεκαετίες στην ιδεολογική σας τραπεζαρία και ρωτάνε που είναι ο τραπεζοκόμος.

Οι οπαδοί σας θα τσινίσουν και θα τα χάσουν, άν σας συνδέσουν με τους προηγούμενους.

Βγες αύριο, Τσίπρα, χρονιάρα μέρα βροχερή, που θά΄χει παρέλαση και τσάμικους και εξήγησε τι θ΄αλλάξει, άν θ΄αλλάξει, πότε και πως θ΄αλλάξει.

τα τέσσερα ούγκ (κατρούγκ)

Με τον Κατρούγκαλο, κάνετε απλώς λάθος. Επειδή μπορεί να υπάρχει «συμβόλαιο εξόντωσης» και σας βρίζουν οι χωμένοι στα σκατά, δεν είναι επιχείρημα: είναι εξίσωση εν αθλιότητι.

Χάνετε το Αδέκαστο και το Υπεράνω, τις βασικές ποιότητες που σας εμπιστευόμαστε.

Δεν υπάρχει χειρότερη δικαιολογία από το "κι εσείς τα ίδια κάνετε"!

Ο άνθρωπος παραπέμπει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας! Και τον αναγκάζει να βγάλει ανακοίνωση δυσθυμίας!

Στην ουσία, ο Σύριζα ως αντιπολίτευση, κατήγγειλε μνημονιακούς νόμους ως αντισυνταγματικούς, διέθετε πολλούς νομικούς που λειτουργούσαν επαγγελματικά ως παραστάτες απολυμένων ή που είχαν ζητήματα με το δημόσιο.

Αλλά ως κυβέρνηση, μπορεί να αλλάξει τους νόμους, με την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία.

Οι οπλαρχηγοί που πήραν τα άρματα παλαιότερα, θα έπρεπε να καταθέσουν τα καριοφίλια και να νομοθετήσουν. Χωρίς να παραμείνουν υποστηρικτές των αδικημένων ως κομματικό τους στρατό.

Κατά καιρούς, έχουμε δει βουλευτές που υποστήριξαν τον τόπο τους, ανθρακωρύχους και γεωργούς ,σε όλον τον κόσμο. Πο-λι-τι-κά. Έτσι και υπάρχει εργολαβικό κέρδος, μιλάμε για κάτι άλλο. Δυσάρεστο.

Όταν ο λαός δίνει την εξουσία σε ένα κόμμα, και το κόμμα σχηματίζει κυβέρνηση και ορίζει υπουργούς και άλλα στελέχη, δεν σημαίνει ότι εξαργυρώνεται ο πολιτικός αγώνας κάποιου με ανταμοιβές.

Όχι πως δε γίνεται εθιμικώς (ξεχνιέται ο Τζαμτζής και οι κάμποι του;) , αλλά μη τραβάτε το σκοινί.

Επιμένοντας πως οι υπουργοί είναι αναλώσιμοι η μπορεί να αποσυρθούν προσωρινά, δεν μπορείτε να φανταστείτε τι χαρά δίνετε στο γενικό κοινό.

πολλή σημασία τους δίνετε!

Αν ενοχλείστε από την Επίκριση, την Κατάκριση, έστω, την Λάσπη, καθαρίστε το τοπίο. Γένια και χτένια, στα χέρια σας.

Εκφράσατε την πρόθεση να ακυρώσετε μέρος του κράτους που μας έχει στοιχειώσει και βλέπετε τι αντίδραση σηκώνεται.

Ε, και;

Τι περιμένατε; Χειροκροτήματα και επαίνους; Μήπως και εράνους υπέρ των ευχών σας;

Αυτά, στα παγκάρια των ναών!

Αλλού, δεν χωράνε δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Εδώ, δεν μπορείτε να κρατήσετε ένα αυγό στο πιάτο!

Το αυγό του Κολόμβου που μας δείχνετε, έχει βγάλει ήδη κοτοπουλάκι.

Και το χαιρόμαστε. Κι εσείς, προβληματίζεστε πως θα το αναγγείλετε στις συνιστώσες!

κόμμα και κυβέρνηση: καμία σχέση.

Αν αποφασίσατε να δράσετε συλλογικά, δεν βλέπω πουθενά να υπάρχει η διαρκής επιτροπή πολιτικής που συνεδριάζει καθημερινά.

Αν αποφασίσατε πως άλλο η κυβέρνηση και άλλο ο Σύριζα, δεν βλέπω να το αναφέρατε πουθενά. Η να το εμπεδώνετε δημοσίως. Τέτοια παούρα, δεν ματάγινε.

Μπορεί να σας κακοφαίνεται, αλλά δεν έγινε καμία επανάσταση. Μήτε μενσεβίκους έχετε στις τάξεις σας, μήτε σπαρτακιστές.

Και οι οτζοβίκοι σας, είναι μειοψηφία.

Δεν γράφετε draft ιστορικής ταινίας «πως φτάσαμε στον κόκκινο Οχτώβρη». Το παρακάνατε με τις αυτόματες απαντήσεις στην κοινοβουλευτικη σας αντιπολίτευση.

Δομείτε κάτι ενθοπατριωτικό, κάτι χαλαρωτικό της καταστολής, αφήνετε κάθε υπουργό να φαντασιωθεί πως οργανώνει φράξια όπου οι προσωπικές του απόψεις μπορούν να βρουν συμμάχους σε χειμαζόμενα μέλη της κοινωνίας.

Άντε, νυχτωθήκαμε.

απέναντι, επιμένουν.

Αλλού βρίσκεται το μέγα πρόβλημα της κυβερνητικής σας προσπάθειας:

Τα μέτρα λιτότητας που υπήρχαν στα μνημόνια των προηγούμενων, έχουν γίνει ύφαλοι και μάλιστα χαρτογραφημένοι.

Η μείωση μισθών και συντάξεων, η μείωση του δημόσιου τομέα.

Η αύξηση του ΦΠΑ όπου πάει να κουνηθεί το φυλλαράκι του τουρισμού και όχι μόνο στα τσιγάρα, στα ποτά και στα ξενύχτια.

Οι αποκρατικοποιήσεις.

Θα σας βγάλουν το λάδι. Αναμενόμενο. Όλοι το περιμένουμε.

κατακλείδα

Την παράσταση την κερδίσατε. Ο κόσμος ήρθε στο θέατρο. Χειροκρότησε τις πρώτες ατάκες. Οι προσεκτικοί,παρατήρησαν κοιλιές στην σκηνοθεσία, συγκρούστηκαν για τη δουλειά του ενδυματολόγου, τα σκηνικά τους άρεσαν. Αλλά κανένας δεν έφυγε ακόμη. Τους έχει τσιγκλίσει η υπόθεση. Θέλουν να δουν που το πάει ο θίασος.

Ποιός είναι ο στόχος; να τελειώσει το έργο, να πέσει το μπιζάρισμα, να βγει ο κόσμος λέγοντας "καλά περάσαμε".

Άντε, και να φεύγουν οι πρωινοί.

Δείτε επίσης:

All that fall

24830a91a699bea5976314851b6362ec.jpg

Πλατεία Κοτζιά: Μπάνιο-Ξύρισμα (Δίπτυχο)

Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και αρώματα εισαγωγής