05.07.2017
03.07.2017
03.07.2017
03.07.2017
02.07.2017
01.07.2017
01.07.2017
30.06.2017
30.06.2017
30.06.2017
29.06.2017
29.06.2017
• • •
• • •
Vera J. Frantzh | 06.07.2017
•
Αλέξανδρος Σύρρος | 05.07.2017
•
Panos Dodis | 05.07.2017
•
Georgia Drakaki | 05.07.2017
•
Nicolas Androulakis | 05.07.2017
•
Ο Μαρεγιός Πιαμαντόνας
Δεν θυμάμαι να ζήτησα τίποτε από τους άλλους που να ήταν αδύνατο να ανταποδώσω. Ως αρσενικός αζάπης εννοώ. Ωστόσο, παρά την αθρησκία και την κουλαμάρα μου, αισθανόμουνα την παρουσία ενός ανθρώπου που με κατηύθηνε, με οδηγούσε, με βοηθούσε.
Μιλώ, πρώτη και τελευταία φορά γιά τον Μαρεγιό Πιαμαντόνα.
Ήξερα Παπαδόπουλους, Μιχαλόπουλους, Σμυρνήδες και Φωκάδες, τον Κιρκινέζη , τον Μητσάκα και τον Βαλάκη. Τέτοιους. Αλλά ο Μαρεγιός ήταν περίπτωση.
Δεν κάναμε παρέα, αλλά τον έβρισκα στις δυσκολίες, πάντα έτοιμο να με συνδράμει χωρις να του το ζητήσω ποτέ. Σε κρίσιμες στιγμές, αρκούσε να επικαλεστώ το όνομά του, ελάχιστες φορές το επώνυμό του, και η ζωή άνοιγε, έσκαζαν τα προβλήματα υπό τον ήχο ενός καρπουζιού που μεγαλώνει στο μποστάνι μέσα στην ζεστή νύχτα.
Δεν ήξερα καν πότε ακριβώς τον γνώρισα, έχοντας την εντύπωση πως έμαθα γι αυτόν στην ηλικία που δεν ήξερα να μιλάω.
Δεν φάγαμε ποτέ μαζί, δεν συντύχαμε σε εκδηλώσεις ή μπαράκια. Ήταν όμως εκεί. Και μου έδινε μια δύναμη απο αυτές που κρύβεις μέσα σου . Και τις αδυναμίες τις έθαβε σε κιλά ολόκληρα άηχης θέρμης, όπως αισθάνεσαι μόνος μέσα σε ένα βουνό βαμβάκι πριν το εκκοκίσουν.
Σου έρχεται να σκάσεις, αυτό γίνεται.
Σήμερα, κατάλαβα πως δεν υπάρχει ο Μαρεγιός Πιαμαντόνας.
Απλώς, πρέπει, όταν ημανε σμικρος και στην ηλικία του κουκουτζά, να άκουσα ένα νησιώτικο τραγούδι που του φόρτωνε παινέματα και κατοχύρωνε το μέλλον του, δημόσιο και ιδιωτικό.
Μαρε γιε, μαρε γιε , μαρε γιέ μου κανακάρη-μαρε γιε
μαρε γιε μου κανακάρη, ποια γυναίκα θα σε πάρει-ποια γυναί
ποια κυρά, ποια κυρά, ποια κυρά και ποια Μαντόνα-ποια κυρά
ποια κυρά και ποια Μαντόνα θα σου στρώνει τα σεντόνια-θα σου στρώ
Αγνοώντας πως είχε πολλούς αποδέκτες, νόμιζα πως έλεγε η σεινάμενη γυναικεία φωνή έναν έπαινο σε νέο άνδρα ονόματι Μαρεγιό.
Και η κυρά που την έλεγαν (ηχητικώς) Πιαμαντόνα, γιά να του στρώνει τα σεντόνια, μάλλον γυναίκα του ήταν και έφερε το επώνυμό του.
Τα άλλα, καλώς τα γνωρίζετε και άλλα δεν λέγω.