Πάνος Θεοδωρίδης: Σιωπές αγαπημένες της σελήνης

Τώρα που χειμώνιασε ,η σελήνη σωπαίνει ,παύει να μουρμουρίζει σε ευαίσθητους εγκεφάλους. Δεν θα είναι πολύ υγιεινό να περπατάς νυχτιάτικα σε αρχαιολογικούς χώρους. Το πολύ ,να αναζητάς σαλιγκαράκια όσο η βροχή δεν είναι παγωμένη.

Μόνον μερικοί συγγραφείς (Λουκιανός, Ιούλιος Βέρν) αναζήτησαν στην Σελήνη την ανθρώπινη παρουσία. Οι άλλοι την χαζεύαμε, υπό οργανικόν έρωτα, βάζοντας το φεγγαράκι σε ρόλο υπηρέτη των ανθρωπίνων συναισθημάτων (όπως μερικοί-μερικοί, έβαζαν και βάζουν το φώς, υπό μορφή δάδας ή ήλιου στις πολιτικές τους ανατάσεις).

Πρίν σαρανταπέντε χρόνια, ανέβηκαν στο φεγγάρι.Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το τσιμέντο της είδησης, και άρχισαν οι διαφωνίες.

Πουθενά δεν πήγαν. Σινεμά ήταν, γυρισμένο σε μία στρατιωτική βάση.

Με «αδιάσειστα» τεκμήρια όλα αυτά. Γιατί δεν φαίνονται αστεράκια: γιατί η σημαία κυματίζει; τέτοια. Σήμερα, πολλοί πιστεύουν ότι από πίσω βρίσκεται μιά αμερικάνικη εξαπάτηση, μιά μαλαγανιά.

Θαρρείς και είχαν, με τέτοια ωμή πολιτική,ανάγκη συγκαλύψεων.

Να σας πώ. Μπορεί να πήγαν, μπορεί και να μη πήγαν.

Σκασίλα μας.Εδώ πιστεύουμε ότι η αποικιοκρατία ευεργέτησε τους εντόπιους, ότι οι βάρβαροι λαοί ήθελαν και τα έπαθαν, μάθαμε και πιστεύουμε ότι οι φασίστες σκοτώσαν το γελαστό παιδί, ενώ το σκότωσαν «οι δικοί μας», θα κολλήσουμε σε κοτζαμάν φέγγαρο;

Πρίν πολλά χρόνια εξάλλου, ο παππούς ενός γνωστού (μας το έλεγε ο ίδιος) στην περιοχή Κατερίνης, παλιός κουκουές, πίστευε ότι το ξήλωμα του υπαρκτού σοσιαλισμού «ήταν βίντεο».

Το ζήτημα δεν είναι στην αλήθεια. Το ζήτημα είναι στο ότι είμαστε ψόφιοι να μετατραπούμε σε άπιστους Θωμάδες.

Γιατί όμως;

μήπως γιά να διαδίδουμε ότι δεν μας πιάνει κανένας κορόιδο; μήπως θέλουμε να αποδείξουμε ότι είμαστε πολύ, μα πάρα πολυ έξυπνοι;

αν αληθεύει αυτό, γιατί ΔΕΝ θέλουμε εργοστάσια πυρόλυσης, μήτε κομπόστ, μήτε ΧΥΤΑ, μήτε ΧΥΤΥ, μήτε εργοστάσια ανακύκλωσης, μήτε λιθάνθρακα, μήτε ατομική ενέργεια, μήτε φουρφούρια αιολικά , μήτε τίποτε, και το μόνο που μας νοιάζει, είναι να πλερώνουμε τα πρόστιμά μας στην ΕΕ και να δίνουμε μαλλιοκέφαλα γιά μπετζίνες;

μήπως είμαστε απλώς ανόητοι ή έξυπνα πουλερικά(δεν θα τολμούσα να θίξω τα πουλιά) που ,ως γνωστόν , πιάνονται από την μύτη;

Βαρέθηκα να ζώ σε έναν πλανήτη που η εξυπνάδα και η καχυποψία πάνε χέρι χέρι και το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να μη μας πιάνουν κώτσους, οι γνωστοί φονιάδες των λαών.

Και γι αυτό, φροντίζουμε να μη είμαστε τουλάχιστον φραγκοφονιάδες.

Είμαστε και τα πρώτα αρχοντοκορόιδα, πάει, τέλειωσε...

Φυσικά, όλο το κείμενο γράφεται γιά να λανσάρω το "αρχοντοκορόιδα". Σιγά μη στέναξα που σώπασε η Σελήνη.

Δείτε επίσης:

Η ακακία

d626618b4b79fcdbee9577654cbf9b5c.jpg

Θα μπορούσε

55e0b1bb50c5dd3f394756f9e8dae1fc.jpg

Ανατολή σελήνης