Τα γατιά που μεγαλώνουν σε πιλοτές
και σε ακάλυπτους χώρους
και σε οικόπεδα με τούβλα σπασμένα
μικρά γατιά, σαν χαρτομάντηλα
ακόμη πιο μικρά, σαν μύξες
μικρά γατιά, σαν ποτηρόπανα
χωράνε σ’ ένα ποτήρι μπύρα
τα γατιά που σε προσκαλούν
να τα χαϊδέψεις
και κάθονται στην αγκαλιά σου
σαν συνταξιούχοι
τα γατιά που σου λένε
«δώσε μου να φάω»
δίχως ίχνος αξιοπρέπειας
τα γατιά που έβγαλαν τον καναπέ σου
εκτός υπηρεσίας
και κάνανε την κουζίνα σου μαντάρα
και ήρθε η γυναίκα να τη συγυρίσει
και απελπίστηκε
και σήκωσε ψηλά τα χέρια της
σαν να προσευχόταν
στη θεά γάτα
τα γατιά που κουλουριάζονται
και σχηματίζουν τον τέλειο κύκλο
γνωρίζουν το μυστικό του Πι
τα γατιά
όπως δεν το γνώρισε ποτέ
η επιστήμη
τα γατιά που έσπασαν
το ποτήρι της μπύρας
τα γατιά που πλησιάζουν στο ένα μέτρο
αλλά όχι στο μισό
σαν κάτι που κορίτσια που είχες συναντήσει
στο πανεπιστήμιο
τα γατιά που μισοκλείνουν
τα μάτια τους
θέλοντας να σου δείξουν
ότι δεν είσαι και τόσο σοφός
όσο νομίζεις
αλλά με τρόπο
δεν θέλουν να σε προσβάλλουν
γιατί είναι γατιά
τα γατιά που νιαουρίζουν
τα γατιά που γουργουρίζουν
τα γατιά που κορνάρουν
εσένα έψαχναν μια ζωή τα γατιά
μια τόση δα ζωή
με γαμψά νύχια
και γούνα
φουντωτή ή μαδημένη
τα γατιά που άφησαν το ίχνος τους
στο μαξιλάρι σου
και στα ρούχα της ντουλάπας
που την έκαναν μαντάρα κι αυτή
όλα μαντάρα, όλα χαμός
όλα θυσία στη θεά γάτα
αραχτή πάνω στο περβάζι της
ατενίζει τον κόσμο ν’ αλλάζει
με μάτια όλο γυαλί
και τα’ αυτιά της τεντωμένα
για τις αρμονίες του σύμπαντος
ή για το άνοιγμα της κονσέρβας
η μαμά γάτα, η θεά γάτα
που μεγάλωσε στην πιλοτή
και καρδιοχτύπησε όταν την κυνήγησαν
τα ημιφορτηγά
και αυτήν
και τα γατιά της
που αποικίζουν το μέλλον
σαν μικρά κομμάτια πλαστελίνης
σαν μεγάλα κομμάτια ζύμης
χρωματιστά γατιά στα άδεια οικόπεδα
ζωγραφιστά γατιά στα άδεια οικόπεδα
παραμυθένιες τίγρεις και λιοντάρια
στις νάιλον ζούγκλες των πόλεων