Kαθώς συμμετέχω κι εγώ από την πρώτη στιγμή στο τρολάρισμα για τον θάνατο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (τρολάρισμα το οποίο αφενός αποδεικνύει εμπράκτως ότι έχουμε ξεφύγει πλέον τόσο ώστε δεν μας λυγίζουν ούτε προαιώνιες αξίες όπως ο σεβασμός στον άταφο νεκρό και αφετέρου συνδυαζόμενο με το κήρυγμα μίσους που λειτουργεί ως ηθική αυτουργία για τρομοκρατικά χτυπήματα θέτει πλέον επιτακτικά το ζήτημα επιβολής κανόνων και ελέγχου στα σόσιαλ μίντια, ειδάλλως ο καθένας θα συνεχίσει να λέει ό,τι μα ό,τι θέλει, αλλά ως γνωστόν ελευθερία του λόγου δεν σημαίνει ασυδοσία και η δημοκρατία έχει πάντα τρόπο να προστατεύεται από τους εχθρούς της), δεν το έχω σε τίποτα να πάω την χυδαιότητα ένα βήμα παραπέρα και να μεταβώ από το χαβαλέ στην αρνητική κι ειρωνική κριτική.  

Σκεφτόμουν λοιπόν ότι το κατεξοχήν αποτύπωμα που αφήνει ο εκλιπών δεν είναι ούτε οι ιδέες του ούτε η βάσει αυτών πολιτική του δράση, αλλά το γεγονός ότι η οικογένειά του λειτούργησε ως ακαδημία διαρκούς παραγωγής νέων πολιτικών ταλέντων, το γεγονός ότι αυτές οι φιλελεύθερες, φιλαλήθεις, αντιλαϊκίστικες, αντικρατιστικές ιδέες δεν πέθαναν χθες μαζί του, αλλά έχουν μεταλαμπαδευθεί σε πολιτικά πρόσωπα της πρώτης γραμμής τόσο του κοντινού χθες σαν τη Ντόρα, όσο του σήμερα σαν τον Κυριάκο, όσο κατεξοχήν και του αύριο σαν τον Κώστα Μπακογιάννη, αφού ο Μητσοτάκης τελικά μας έμαθε ότι η παραδοσιακή οικογενειοκρατία, με την οποία μεταβιβαζόταν απλώς μια πολιτική πελατεία λόγω ονόματος, γινόταν όπως τα πάντα σε αυτή τη χώρα με όρους ερασιτεχνικούς κι αυτοσχεδιαστικούς κι ότι υπάρχει περιθώριο για τη διδασκαλία του λειτουργήματος του πολιτικού από τα παιδικά χρόνια, ότι αν υπάρχει μέθοδος και οργανόγραμμα δεν μπορεί να σου ξεφύγει ο στόχος μιας πλήρους και εποικοδομητικής ζωάρας στην υπηρεσία του ελληνικού λαού, δίπλα στα αδέλφια σου, τα παιδιά σου, τους θείους σου, τα εγγόνια σου, τους παππούδες σου, όσοι και να είστε ποτέ δεν θα είστε αρκετοί να σώσετε έναν λαό αν αυτός δεν θέλει να σωθεί, ωστόσο εσείς την αλήθεια θα τη λέτε, οσοδήποτε δυσάρεστη κι αν είναι, αναλαμβάνοντας το κόστος να κάνετε ό,τι περνάει από το χέρι σας, βουλευτική θητεία με βουλευτική θητεία, υπουργική θητεία με υπουργική θητεία, πρωθυπουργική θητεία με πρωθυπουργική θητεία, για να τον πείσετε ότι αυτός μπορεί να μην ξέρει να κυβερνηθεί, εσείς όμως ξέρετε να τον κυβερνάτε, αφού εκπαιδευτήκατε για αυτό επαγγελματικά στο πιο ενδεδειγμένο περιβάλλον.