Old Boy: Γρονθοκοπώντας με ψυχή, με ένταση, με χαρά.

1) Ο κόσμος του Ντέιβιντ Χάρμπουρ. Τα λόγια του*. Η ένταση της φωνής του. Το τρέμουλο στο χέρι του. Όχι, δεν είναι αυτός ο κόσμος της ξεκομμένης από τους απλούς ανθρώπους φούσκας της λίμπεραλ ελίτ των ζάμπλουτων σταρ του κινηματογράφου, της τηλεόρασης, της μουσικής, των σπορ. Όχι, αυτά τα λόγια δεν βγαίνουν από καμία φούσκα, αυτά τα λόγια έχουν βάρος, αυτά τα λόγια έχουν υπόσταση, αυτά τα λόγια έχουν αλήθεια.
2) Ο κόσμος της Γουινόνα Ράιντερ δίπλα του. Για την ακρίβεια η κοσμάρα της. Τα ναρκωτικά της, οι ουσίες της, η βλακεία της, η παρτσακλοσύνη της, οι wtf και ινσέψιο εκφράσεις της καθώς τον ακούει να μιλάει για τον εγωκεντρισμό και τη ναρκισσιστική κουλτούρα, η γελοιότητά της, η βαθιά της σαχλαμάρα, η σήψη που εκπροσωπεί, κάποιος διέκοψε το ατέλειωτο πάρτι της με λόγια που προσπαθεί να καταλάβει που κολλάνε, αλλά δεν έχει σημασία, όλα ήταν και παραμένουν μια διαρκής παραζάλη, όλα ήταν και παραμένουν ναρκωμένα, όλα ήταν και παραμένουν όχι ακριβώς αληθινά.
3) Στο τέλος του λόγου ο κόσμος των δυο αγοριών από τη σειρά που αγκαλιάζονται και χοροπηδάνε. Με τον πιο ωραίο τρόπο που υπάρχει: σαν παιδιά. Σαν παιδιά που δεν αγκαλιάζονται και χοροπηδάνε για να δώσουν ένα μήνυμα φυλετικής ενότητας, επειδή το ένα είναι λευκό και το άλλο μαύρο. Ούτε σαν παιδιά που αγκαλιάζονται και χοροπηδάνε επειδή ενθουσιάστηκαν από το μήνυμα του λόγου. Αλλά σαν παιδιά που η ομάδα τους μόλις κέρδισε. Σαν παιδιά που η δική τους αλήθεια είναι ακόμη πιο αληθινή κι από την πολιτική αλήθεια.

* But this award from you, who take your craft seriously, and earnestly believe, like me, that great acting can change the world, is a call to arms from our fellow craftsmen and women to go deeper. And through our art to battle against fear, self-centeredness, and exclusivity of our predominantly narcissistic culture. And through our craft to cultivate a more empathetic and understanding society by revealing infinite truths that serve as a forceful reminder to folks that when they feel broken, and afraid, and tired, they are not alone. We are united, in that we are all human beings and we are all together on this horrible, painful, joyous, exciting, and mysterious ride that is being alive.
Now, as we act in the continuing narrative of Stranger Things, we 1983 midwesterners will repel bullies, we will shelter freaks and outcasts, those who have no home. We will get past the lies. We will hunt monsters. And when we are at a loss amidst the hypocrisy and the casual violence of certain individuals and institutions, we will, as per Chief Jim Hopper, punch some people in the face when they seek to destroy the meek and the disenfranchised. And we will do it all with soul, with heat, and with joy.

Δείτε επίσης:

Προς τα 'μας.

2. Η Βασική Δισκοθήκη. Προ παντός, Σοπέν.

Μεγάλη Παρασκευή