Θετικά και αρνητικά από το εκλογικό αποτέλεσμα και τη νέα κυβέρνηση:

 

++ Η νίκη του Σύριζα επειδή με αυτό τον αναγκαίο τρόπο ξεφορτωθήκαμε την προηγούμενη τραγική (σε όλα τα επίπεδα) κυβέρνηση. Τώρα είναι στο χέρι του να αποδείξει αν είναι κυβέρνηση ή παρένθεση ― υπό εξαιρετικά δύσκολες περιστάσεις που έχουν να κάνουν και με τις κακές, οριακές συνθήκες που άφησε πίσω της (όσο χειρότερες μπορούσε και επίτηδες και εκ των πραγμάτων) η απελθούσα κυβέρνηση και με την αχαρτογράφητη στάση της Ευρώπης απέναντι στις αχαρτογράφητες προθέσεις του.

++ Η αίσθηση ότι ανέλαβαν την εξουσία συντεταγμένα δίνοντας την εντύπωση ότι βρίσκονται σε προγραμματισμό και ετοιμότητα. Μόλις κλείδωσε το αποτέλεσμα σχημάτισαν κυβέρνηση σε dt, υπέγραψαν, ανέλαβαν, ξεκίνησαν.

++ Ο πολιτικός όρκος στην ανάληψη πολιτειακών καθηκόντων, με ταυτόχρονη δυνατότητα θρησκευτικού για όσους το επιθυμούν. Μία φιλελεύθερη πολιτεία δεν εγκλωβίζεται σε κατά φαντασία "παραδόσεις" ούτε η θρησκεία υποβιβάζεται όταν απεμπλέκεται από καταστάσεις που δεν την αφορούν.

++ Η κατάθεση στεφάνου στην Καισαριανή. Ο νέος πρωθυπουργός μίας χώρας η οποία με την ψήφο της μερικές ώρες νωρίτερα έχει δωσει την τρίτη θέση σε ένα φιλοναζιστικό μόρφωμα κρατούμενων φασιστών, ξεκινάει την πρωθυπουργία του αποτίοντας φόρο τιμής στα θύματα των ναζί στην Ελλάδα. Ξεκινάει την πρωθυπουργία του καταθέτοντας στεφάνι στον τόπο εκτέλεσης αυτών που, όταν ρωτήθηκαν αν εχουν κατι τελευταίο να πουν πριν πεθάνουν, φωναξαν με ένα στόμα στους ναζί δημίους τους "ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η λευτεριά". Εξαιρετικός!

++ Η σοβαρότητα που αποπνέει ο ίδιος ο Τσίπρας και η αίσθηση συγκρότησης και συναίσθησης της κατάστασης που προσωπικά ο ίδιος δείχνει. Μακάρι να μην είναι μόνο φαινομενική.

++ Πολλές θετικές εκπλήξεις στη νέα κυβέρνηση. Πανούσης, Ξυδάκης, Παρασκευόπουλος σχεδόν με ενθουσίασαν. Κάμποσους δεν τους ξέρω. Ξέρω όμως ότι με καθησύχασε η υπουργοποίηση μερικών που θεωρώ απασφαλισμένους σε χαμηλότερης έντασης υπουργεία από αυτά που φοβόμασταν (πχ Λαφαζάνης στο Εσωτερικών ενώ τον φοβόμασταν στο Οικονομίας-Οικονομικών).

++ Η πρόταση να είναι πρόεδρος της Βουλής η Κωνσταντοπούλου. Επιτέλους θα κάνει πάρτυ αγκαλιά με τις 120 δικογραφίες που είχε "κλειδωμένες στο συρτάρι" ο ex πρόεδρος της Βουλής και δεν της επέτρεπαν την πρόσβαση.

++ Η ελεεινή ταπεινότητα Σαμαρά που δεν προέβη σε παράδοση-παραλαβή στο Μαξίμου με διάφορες δικαιολογίες (ο Σύριζα το ζήτησε, δεν ήταν υποχρεωτικό, εσείς δεν ορκιστήκατε με θρησκευτικό όρκο, άρα πώς μιλάτε για πρωτόκολλο και τέτοια). Ο Σύριζα στη συνέχεια τους κατηγόρησε και ότι έχουν σηκώσει τα πάντα σε επίπεδο εγγράφων από εκεί μέσα και αυτοί αντί να απολογηθούν που σήκωσαν το σύμπαν και δεν άφησαν στη θέση του ούτε κολυμπηθρόξυλο (αρχή συνέχειας του κράτους και κουραφέξαλα), έβγαλαν ανακοίνωση με την οποία απαντησαν ΣΟΒΑΡΑ σε σατιρικό κείμενο του moufanet που έλεγε ότι κατά την παράδοση ήταν σκισμένος ο πίνακας του Βρυζάκη μπροστα στον οποίο πόζαρε ο Σαμαράς, ότι υπήρχαν σε όλο το Μαξίμου ψαλιδισμένες τρίχες από το μουστάκι του Χρύσανθου καθώς και πινέζες ατην καρέκλα του πρωθυπουργού. (Δεν είμαι απόλυτα σίγουρη ότι είναι στα θετικά του εκλογικού αποτελέσματος όλο αυτό και όχι στα συγκλονιστικά αρνητικά, αφου με δυο ενέργειες φάνηκε πόσο προβληματικοί, μικρόψυχοι και τραγικά ηλίθιοι ήταν οι ανθρωποι που δυόμιση χρονια μας κυβερνούσαν.)

 

 

-- Η τρίτη θέση της Χρυσής Αυγής. Βαρυμένοι με μία δολοφονία, χωρίς πρόσβαση στα ΜΜΕ, χωρίς δυνατότητα προεκλογικής εκστρατείας λόγω εγκλεισμού των βασικότερων εξ αυτών στη φυλακή, έρχονται εύκολα τρίτοι. Και όλα αυτά ενώ η δολοφονία δύο δικών τους παιδιών έχει αποδείξει ότι η συμμετοχή στις τάξεις τους δεν είναι ένα χωρίς συνέπειες ανώδυνο παιχνίδι με τον διάβολο. Το περιμέναμε αλλά το σοκ της επιβεβαίωσης παραμένει.

-- Η συγκυβέρνηση με τους Καμμένους. Φτύσαμε αίμα να ξεφορτωθούμε τη συμμορία των ακροδεξιών "σταγονίδιων" που έπνιξε τη ΝΔ, για να δούμε εναν από τους χειρότερους φευγάτους ακραίους ψεκασμένους υπουργούς της ΝΔ να γίνεται μεγαλοϋπουργός της νέας κυβέρνησης; Μαυρίσαμε Μπαλτάκους, Βορίδηδες, Χρύσανθους και Φαήλους, για να φάμε στη μούρη Νικολόπουλους, Κουίκ και υδρογονανθρακόπανους; Καμία κατανόηση στην αναγκαιότητα και την κρισιμότητα των στιγμών δε δικαιολογεί το ξέπλυμα του μουρλοκομείου που έκανε στους ψεκασμένους ο Τσιπρας, ακόμα και αν η συμμετοχή τους στην κυβέρνηση είναι περιορισμένη.

-- Η συγκράτηση των ποσοστών της ΝΔ. Δε θέλατε να τη μαυρίσετε ακόμα και όταν βλέπατε ότι ήταν μη αναστρέψιμη η διαφορά της από τον πρώτο. Φάτε τώρα Αντωνάκη και σια να μας τριβουν στα μούτρα ικανοποίηση για το αποτέλεσμα αφού μετά από δυόμιση χρόνια γδάρσιμο δεν έχασαν παρά μόνο δύο μονάδες. Ανήκω σε αυτούς που θα ήθελαν η συντηρητική παράταξη της χώρας να είναι σοβαρή και χρήσιμη. Κάτι τέτοιο με Σαμαρά για αρχηγό και Δίκτυο 21 στα πράγματα, αποκλείεται. Ελπίζω οι ελάχιστοι σοβαροί που έχουν μείνει σε αυτό το κόμμα να δρομολογήσουν και να επιτύχουν επι τα βελτίω αλλαγή του αποτυχημένου μοιραίου λαϊκιστή με ακροδεξιές τάσεις αρχηγού της.

-- Η πιθανή υποστήριξη Αβραμόπουλου για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Καταλαβαίνω τα πολλαπλά πολιτικά οφέλη από μια τέτοια κίνηση (εσωτερικό ρηγμα στη ΝΔ, εσωκομματική δυσαρέσκεια, απελευθέρωση της θέσης του επιτρόπου κλπ) αλλά, όσο γλάστρα και να έχει καταντήσει ο ΠτΔ, δεν δέχομαι ο ανώτατος πολιτειακός μας άρχοντας να είναι το μεγαλύτερο πολιτικό τίποτα που πέρασε από τη χώρα. Θα μου πείτε τον δέχεσαι δεν τον δέχεσαι θα στον φορέσουν και θα πεις κι ένα τραγούδι. Σωστά. Σκεφτείτε όμως: κυκλοφόρησε χθες για λίγο το όνομα του Αλβανίας Αναστασίου για ΠτΔ. Όσο μειωμένα και να είναι τα οφέλη από μία τέτοια απίθανη πιθανότητα, δε θα θέλατε για ΠτΔ σε αριστερή κυβέρνηση τον πιο χαρακτηριστικό εκπρόσωπο της ουσιαστικής, χωρίς κριτηρια φυλής-χρώματος-καταγωγής-θρησκείας έμπρακτης χριστιανικής αγάπης με το τεράστιο αντικειμενικό, ουσιαστικό έργο;

-- Η συμπεριφορά των χρηματιστηρίων και των αγορών. Πιέζουν και προειδοποιούν ότι τα πράγματα είναι δύσκολα, η ανοχή όχι μεγάλη, τα περιθώρια στενά. Η επιτροπή κεφαλαιαγοράς ελεγχει από χθες την ενδεχόμενη "παραβατική επενδυτική συμπεριφορά" αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια...